Ferdinand von Zeppelin
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O conde Ferdinand von Zeppelin (Constanza, Baden, 1838 - Berlín, 1917) foi un inventor alemán.
Este xeneral de Cabalería serviu sucesivamente nos exércitos de Württenberg, Prusia e o Imperio Alemán. Ferdinand von Zeppelin entrou en contacto coa navegación aerostática durante a Guerra de Secesión americana (1861-65), na cal realizou varias ascensións en globo de observación para o exército do Norte. En 1890 abandonou o exército para dedicarse a desenvolver un globo ríxido dirixible con motor, que se coñecería co nome de Zeppelin.
Terminou o seu primeiro dirixible en 1900. Era de estrutura ríxida e serviu de prototipo para moitos modelos posteriores. O primeiro zeppelin estaba formado por unha fileira de 17 cámaras de gas recubertas de tea encauchada e o conxunto ía encerrado nunha estrutura cilíndrica cuberta por unha tea de algodón de superficie uniforme. Tiña 128 m de longo, 12 m de diámetro e admitía un volume de hidróxeno de 11,3 millóns de litros. Controlábase con temóns a proa e a popa e tiña dous motores de combustión interna Daimler de 11 kW (15 CV), cada un dos cales impulsaba dous propulsores. Os pasaxeiros, a tripulación e o motor ían en dous góndolas de aluminio suspendidas diante e detrás. O primeiro destes dirixibles probouse na zona do lago Constanza en 1900, aínda con moitos problemas técnicos. Na primeira proba, o 2 de xullo de 1900, o dirixible transportou a cinco persoas, alcanzou unha altura de 396 m e percorreu unha distancia de 6 km en 17 minutos. En 1906 realizou unha viaxe de 24 horas por terras suízas, que empezou a espertar o entusiasmo tanto do público como do goberno alemán.
En 1909 Ferdinand von Zeppelin creou unha compañía de transporte aéreo de pasaxeiros mediante dirixibles (DELAG). Durante a I Guerra Mundial (1914-18) foron empregados máis de cen dirixibles polo exército e a mariña de Alemaña, tanto en tarefas de recoñecemento (cun papel importante na batalla de Xutlandia) como para o bombardeo aéreo do territorio inimigo (os alemáns bombardearon varios puntos de Inglaterra en 1915-17).
Así a todo, a súa lentitude, o seu tamaño e a súa fraxilidade facíaos moi vulnerables á artillería antiaérea, unha vez que esta fixo a súa aparición, polo que deixaron de empregarse para os bombardeos despois do fracaso dun ataque sobre Londres en 1917.
Morto nese mesmo ano, Ferdinand von Zeppelin non chegou a ver cumprido o seu soño de organizar voos transatlánticos, que se fixo realidade entre 1928 e 1937. Os dirixibles seguiron utilizándose con fins comerciais durante todo o período de entreguerras (ata 1940).
