کنچی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

روستاى کُنچی

اطلاعات کلی
نام رسمی :	روستاى کُنچی
کشور :	ایران
استان :	هرمزگان
شهرستان :	بستک
بخش :	مرکزی
دهستان :	گوده
مردم
جمعیت	۴۱۰
زبان‌های گفتاری:	لارستانی
مذهب:	اسلام سنی
اطلاعات روستایی
پیش‌شماره تلفنی :	۰۷۶۴۳46
وب‌گاه :	وب‌گاه بستک
جملهٔ خوش‌آمد به روستا
خَش أُندِش

کُنچی روستایی از روستاهای آباد منطقهٔ گوده و از توابع بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است.

[ویرایش] محدوده کُنچی

از شمال گشان، از جنوب ازدی، از مغرب لرد بستو، واز مشرق به تنگ دالان محدود می‌گردد.

[ویرایش] جغرافی

روستای کنچی آخرین روستا از روستاهای منطقه گوده است که در اقصی شرق واقع است. چشمه ای که حدود ۱۰۰ من ۴۰۰ کیلو بذر افکن در جریان است. و در حدود ۲۰۰۰ اصله نخل نیز آبیاری می‌کند. روستا روی تپه‌ای واقع شده وآب روان چشمه از گرداگرد تپه می‌گذرد و به کشتزارها و باغها می‌رود. از چشم‌اندازی بسیار زیبا و شاعرانه برخوردار است. حدودآ از شمال به رودخانه شور و جاده تنگ دالان بندر عباس، از جنوب به کوه ببیان، از مغرب به روستای لرد بستو، و از سمت مشرق به دستجرد منتهی می‌شود.

[ویرایش] جمعیت

دارای ۹۰ خانوار با ۴۱۰ نفر جمعیت است که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان فارسی و به گویش محلی تکلم می‌کنند. دارای مسجد، دبستان، خانه بهداشت، برق، لوله کشی آب، آب انبار برکه است.

[ویرایش] نام روستا

نام کنچی در اصل کُنجی بوده‌است. در زمان بسیار دور مرد مؤمنی از نوادگان سید محمد عمر سیف الله القتال که نسب ایشان به امام حسن ابن امام علی بن ابی طالب کرم‌الله وجه و رضی‌الله عنه و ارضاء می‌رسد، ویکی از سادات و وجهاء معروف روستای دهتل بودند، از این روستا مهاجرت می‌کنند و در کنار چشمه کنچی بنای خانه‌ای می‌گذارد، واهل وخویشان خودرا به آنجا منتقل می‌کند، سید در روز و شب به عبادت می‌گذرانید، و چون محل اقامت سید در «کنج کوه» یعنی گوشه‌ای از کوه قرار داشت وی (سید کنجی) لقب دادند. وچون عده‌ای از مریدان و فرزندان سید در آن مکان بنای خانه نهادند و روستای کوچکی ایجاد شد، آن روستا (کنجی) نامیده شد، پس از درگذشت آقا سید یوسف هم روستا به کنجی معروف بود، که رفته رفته نام روستا از کنجی به کنچی دیگرگون شد.

[ویرایش] مذهب در کُنچی

دین مردم کنچی اسلام است. سالهاست به ویزه سحرگاهان صدای الله اکبر و لااله‌الاالله با جذبه خاصی در تنگ کنچی طنین انداز است. وهر آدم کم اعتقادی نسبت به مسائل دینی ومذهبی را که وارد روستای کنچی می‌شود تحت تأثیر قرار می‌دهد. تا خودرا برای ادای مراسم دینی ومذهبی حاضر سازد. در سه وقت صبح و ناهار و شام سفره اطعام گسترده وعده‌ای زیادی از مسافرین واهل روستا گرد سفره جمع هستند. آقایان سادات محترم هم با تبسم و روی باز با یک یک مهمانان احوال‌پرسی نموده و پذیرائی می‌نمایند. به موجب برنامه تنظیمی بعد از ادای فرایض دینی و برنامه مذهبی از مهمانان پذیرائی می‌شود.

آرامگاه آقا سید یوسف که به « آغای کُنچی » مشهور است در ضلع جنوبی مسجد روستا واقع است.

[ویرایش] نگارخانه

بارگاه سيد يوسف

نخلستان کُنچی

مسجد روستاى کُنچی

در مرثیه آقا سید یوسف کُنچی:

صد فغان و حسرت از چرخ کبود		تازه هردم دشنه‌ای بر دل خلود
چند روزی گرچه باغی با صفا		می‌شود آخر خزان آرد جفا
رسم دنیای دنی هست اینچنین		گه کند شادت گهت سازد غمین
لیک حکم از کردگار داور است		هرکه شد مأمور او فرمانبرست
کس زکارش کی تواند دم زند		گر جهانی بی گمان برهم زند
آن خداوندی که او هست کردگار		مالک المُلک است و صاحب‌اختیار
حکم، حکم اوست و او فرمانرواست		بندگان محکوم، چون حاکم خداست
از قضای کردگار لایزال		آفتابی شد غروب از این محال
حضرت آقای مولانای ما		سید یوسف آن بزرگ مقتدا
بود بسیار او جلیل‌القدر هم		بود در کُنچی مقیم آن محترم
چونکه آن حضرت ندای حق شنود		داعی حق را اجابت کرد زود
آخرالامر آن ولی حق پرست		مرغ روحش کرد پرواز از قفس
شمع روی انورش مشعل کشید		در جوار رحمت یزدان رسید
بارالهی جایگاهش از عطا		جنت‌الفردوس فرما بالقا
در جوار جّد او شاه انام		دِه وِرا اَعلای اَعلا را مقام

[ویرایش] منابع

محمدیان، کوخردی ، محمد ، ( شهرستان بستک و بخش کوخرد ) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
نگاره‌ها از: احمد سلمان گوده‌ای.

روستاهای بخش مرکزی شهرستان بستک استان هرمزگان ایران
ازدی \| انجیردان \| انوه \| ایلود \| باغ نو \| بامستان \| برکه لاری \| بست قلات \| بسه \| پیسه \| تدرویه \| تسان \| تنگ تهر \| تنَگ دالان \| چاه بنارد \| چاه دزدان \| چاه سرمه \| چاه قیل \| خشوه \| خلیل \| دهتل \| دهُنگ \| رودبار\| رودخانه شور گوده \| زنگارد \| سید احمدی \| شیخ حضور \| عالی قندی \| فاریاب سنگویه \| فتویه \| کنچی \| کوهیج \| گُتاو \| گلویه \| گود گز \| گوده \| لاور زیر \| لرد بستو \| مردنو \| مروا \| مورد \| ناخهری

روستاهای بخش مرکزی شهرستان بستک استان هرمزگان ایران