زنگارد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| روستاى زنگارد | |
|---|---|
 |
|
| اطلاعات کلی | |
| نام رسمی : | روستاى زنگارد |
| کشور : | ایران  |
| استان : | هرمزگان |
| شهرستان : | بستک |
| بخش : | مرکزی |
| دهستان : | گوده |
| نام‌های قدیمی : | زنگ آرود |
| سال بنیاد : | پیش از اسلام |
| مردم |
|
| جمعیت | ۴۰۰۰ |
| زبان‌های گفتاری: | لارستانی |
| مذهب: | اسلام سنی |
| اطلاعات روستایی |
|
| پیش‌شماره تلفنی : | ۰۷۶۴۳44 |
| وب‌گاه : | وب‌گاه بستک |
| جملهٔ خوش‌آمد به روستا | |
| خَش أُندِش | |
زنگارد روستای بزرگی از روستاهای منطقه گوده و از توابع بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. روستای «زنگارد» در دو کیلومتری جنوب روستای چاه بنارد در زیر کوه مرتفع زنگارد کوه ناخ واقع است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده زنگارد
از شمال چاه بنارد، از جنوب رشته کوه ناخ، واز مغرب روستای بست قلات، و از سمت مشرق به روستای ایلود محدود می‌گردد.
[ویرایش] جمعیت
دارای 650خانوار و ۴۰۰۰نفر جمعیت است، که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان فارسی و به گویش محلی تکلم می‌کنند. دارای مسجد، دبستان، برق، آب لوله کشی، و ۱۵ باب آب انبار برکه است. در مدخل ده چشمه کوچکی است که می‌تواند ۵۰ من ۲۰۰ کیلو بذر افکن آبیاری نماید. اما زراعتی نمی‌شود، آبش به مصرف حوض مسجد می‌ریزد.در روستای زنگارد صنعت گران بسیار ماهری بوده و هستند. چاقوی ملای زنگارد معروف است در منطقه، هنوز هم کم و بیش می‌سازند. روستای زنگارد دقیقاً در پایه کوه واقع شده‌است.
[ویرایش] کوه زنگارد
کوه زنگارد که جزئی از رشته‌کوه‌های ناخ است، کوهی است پر درخت و سرسبز، سر این کوه سرسبز و زیبا از درختان گوناگون پوشیده شده و همواره مانند باغ‌های انبوه پردرخت است. راهی است پیاده و مالرو از روستای زنگارد تا سر کوه، و از سر کوه سرازیر می‌شود به پائین به سمت جنوب کوه تا اینکه می‌رسد به کوخرد که در پشت کوه ناخ واقع است از سمت جنوب. روستای زنگارد از طرف شمال کوه ناخ واقع شده‌است و کوخرد از طرف جنوب کوه ناخ واقع شده‌است. زنگارد با چاه بنارد در بعضی نخلستان و زمین دیم کار مشترکند. در بعضی سالها در قله این کوه یخ نیز زده‌است. ارتفاع کوه ناخ از سطح دریا ۵۰۰۰ فوت است. در قله کوه یک چُک بلندی است بنام «مُوچ تُورَه» یعنی ((عضمة ابن آوی)) بالعربیة. این کوه درمشرق هم ادامه پیدا کرده تا اینکه رسیده به کوه لاور وباهم سلسله کوه‌های جنوب بیخه گوده را تشکیل داده‌اند. و به سمت مغرب ادامه دارد. سلسله کوه ناخ از طرف شمال دهستان کوخرد قرار دارد، از طرف مشرق سمت شمال یک جنگلزاری وجود دارد که تمام درختهایش انجیر است. این منطقه بنام انجیر دان معروف است، از سمت غربی انجیر دان رو به‌طرف شمال یک چشمه ای است بنام (تَزگُو) از سمت مشرق تزگو یک راه پُر پیچ وخم وجود دارد که بنام (گَردَنهَِ بَردِ نَمَک) معروف است. این گردنه راه مالرو وقوافل است. این راه مردم به قله کوه هدایت می‌کند. در قله کوه اگر رو به طرف شمال ایستادی ((مُوچ تُورَه)) پشت سرت است و گری زامردان زیر مُوچ تُورَه قرار دارد، و کوخرد پشت سرت است از طرف جنوب، اما بیخه گوده روبرویت از طرف شمال کوه قرار دارد، و روبروی صورتت روستای زنگارد است، زیر پایت در کمر کوه و درست مقابل روستای زنگارد غار بزرگی وجود دارد که بنام (غار ذنب لاور) مشهور است. می‌گویند سده‌ها سال پیش شخصی یا پهلوانی به نام ذنب لاور با زنجیر و بند می‌رفته در آنجا ته غار سکونت می‌گزیده‌است.
[ویرایش] منابع
- محمدیان، كوخردى ، محمد ، ( شهرستان بستک و بخش کوخرد ) ، ج1. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰5 میلادی.
- نگاره از: احمد سلمان گوده‌ای.
|
|
 |
|---|---|
|
ازدی | انجیردان | انوه | ایلود | باغ نو | بامستان | برکه لاری | بست قلات | بسه | پیسه | تدرویه | تسان | تنگ تهر | تنَگ دالان | چاه بنارد | چاه دزدان | چاه سرمه | چاه قیل | خشوه | خلیل | دهتل | دهُنگ | رودبار| رودخانه شور گوده | زنگارد | سید احمدی | شیخ حضور | عالی قندی | فاریاب سنگویه | فتویه | کنچی | کوهیج | گُتاو | گلویه | گود گز | گوده | گره کوه| لاور زیر | لرد بستو | مردنو | مروا | مورد | مُخدان| ناخهری |
|
