چاه بنارد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| روستاى چاه بنارد | |
|---|---|
 |
|
| اطلاعات کلی | |
| نام رسمی : | روستاى چاه بنارد |
| کشور : | ایران  |
| استان : | هرمزگان |
| شهرستان : | بستک |
| بخش : | مرکزی |
| دهستان : | گوده |
| مردم |
|
| جمعیت | ۹۲۸ |
| زبان‌های گفتاری: | لارستانی |
| اطلاعات روستایی |
|
| پیش‌شماره تلفنی : | 0764326 |
| وب‌گاه : | وب‌گاه بستک |
| جملهٔ خوش‌آمد به روستا | |
| خَش أُندِش | |
چاه بنارد یا شاه بنارد روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده است. اين روستا در در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهر بستک واقع می‌‌باشد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده چاه بنارد
از شمال جاده گوده بستک، از جنوب زنگارد، از مغرب بست قلات، واز سمت مشرق به ايلود محدود می‌گردد
[ویرایش] جمعيت
دارای ۱۹۵ خانوار و ۹۲۸ نفر جمعیت می‌‌باشد که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان فارسی و به گویش محلی تکلم می‌کنند. دارای لوله‌کشی آب، برق، دبستان پسرانه، دبستان دختران، مدرسه راهنمایی، یک دبیرستان شبانه روزی به نام "قدس" و بانک صادرات است. چاه بنارد از روستاهای بزرگ و قدیمی منطقه گوده به شمار می‌آید.
[ویرایش] پیشینه
پیشینه این روستا به پیش از اسلام می‌رسد و این ده در آنزمان زرتشتی‌نشین و احتمالاً به شاه بنارد معروف بوده است. گفته می‌شود که شاه بنارد نام یکی از فرمانروایان محلی زرتشتی بوده است. در بلندی ۵۰۰ متری بر سر تپه‌ای مشرف به این روستا آثار دژی دیده می‌شود که هنوز کمی از برجش پابرجاست. این دژ به نام " قلعه شاه بنارد " معروف است.
[ویرایش] جغرافیای منطقه
روستای چاه بنارد در ده کیلومتری جنوب دِهُنگ واقع شده است. رودخانه شور در وسط است. برکه حاجی احمد، برکه عبدالواحد، و برکه بهاء الدین میانه راه چاه بنارد به دهنگ است. بردکل در شرق چاه بنارد واقع شده، پس از گذر از گردنه کوچکی به کشتزارهای دیم‌کار ۴۰۰ منی (۱۶۰۰ کیلویی) می‌رسیم، و نیز زمین دیم ۵۰۰ من (۲۰۰۰ کیلو) از زمینهای دشت. برکه ستا گازال در یک کیلومتری جنوب شرقی چاه بنارد حدود ۱۰۰ من (۴۰۰ کیلو) کِشته زمین دیم و شمار کمی هم نخل کهن دارد. نخلستان مخدان چاه بنارد ۱۵۰۰۰ اصله نخل دیم بسیار مرغوب دارد که متأسفانه در آستانه نابودی قرار گرفته. نخلستان رهو پشتو و برکه سید احمد از قنات فاریاب تغذیه می‌شود که چون آبش شور است تنها برای نخل مناسب است و ۲۰۰۰ اصله نخل آبی را آبیاری می‌کند.
[ویرایش] زیارتگاه‌ها
آرامگاه سید محمد سید منصور که زیارتگاه مردم می‌‌باشد در این روستا واقع شده، در کنار این آرامگاه مسجد و مهمانخانه ای بزرگ قرار دارد و از قدیم در این مهمانخانه سه وعده غذا به زائران و رهگذران داده می‌‌شد که این رسم پذیرایی تا امروز همچنان ادامه دارد. متولیان آرامگاه (زیارت) از احترام وِیژه‌ای برخوردارند، سفره مهمانسراشان همیشه گسترده است و کمتر روزی است که از پنجاه نفر کمتر مهمان داشته باشند. سید محمد سید منصور برادری داشته بنام سید مظفر سید منصور که در دوران جوانی از چاه بنارد به روستای کوخرد کوچیده و در آنجا مکتبخانه ای دایر کرده و به کودکان آموزش دینی می‌داده و در همانجا هم به خاک سپرده شده. آرامگاه سید مظفر سید منصور در دهستان کوخرد و در هزار متری جنوب آرامگاه شیخ عبدالرحمن بزرگ و در محوطه‌ای جداگانه قرار دارد.
[ویرایش] هنرمندان
عبدالله پورمحمد یکی از نابغه های این شهرستان که ایشان هم خواننده و رمان نویس و فیلمساز و بازیگر و مترجم هستند.
ایشان اولین کار هنری خود را در سال 1360 با ترجمه کردن کتاب THE FOX THAT TURNED WOLF به نام روباهی که گرگ شد را از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه کردند که اولین انتشار ایشان با تیتراژ 3000 جلد بود.
در سال 1373 با نوشتن کتاب عقاب جنوب که آن هم با تیتراژی حدود 3000 جلد بود ادامه داد. در سال 1375 با شروع کردن فیلمسازی ایشان نام خود را به نام اولین فیلمساز منطقه گوده ثبت کرده و فیلم انتقام را که با کارگردانی خود ایشان و بازیگری خودشان به اتمام رساند. مجدادا ایشان دنباله فیلم سازی را به صورت خیلی جدی ادامه داد که در سال 1377 فیلم سه قهرمان را به اتمام رساند.
اما تلاشهای بی وقفانه ایشان در ضمینه فیلمسازی ادامه داشت تا اینکه فیلم بسیار خوب ایشان به نام نبرد خوب و بد در خارج از کشور صداگذاری و تدوین شد را به اتمام رساندند.
اما علاقه زیاد ایشان به فیلم سازی باز هم ادامه داشت که اینبار فیلمی فوق العاده را در ضمینه زندگی در منطقه گوده در دهه های قبل را به اتمام رسانید که فیلمبرداری این فیلم در بهار 1387 به پایان رسید که این هم به نام سرانجام حرص و خیانت بود. ناگفته نماند که علاقه زیاد ایشان به منطقه گوده دلیلی است که ایشان همیشه فیلمهای خود را به زبان محلی ساخته اند.
کارهای هنری ایشان هیچ وقت پایانی نداشته است و ایشان اولین آلبوم خود را در سال 1377 به نام دلربا و آلبوم بعدی ایشان را به نام همدم که در سال 1380 و آخرین آلبوم ایشان را هم در سال 1385 که به نام بـهار بود به بازار عرضه کردند.
امیدواریم که در آینده باز هم شاهد کارهای هنری ایشان باشیم.
[ویرایش] منابع
- محمدیان، كوخردى ، محمد ، ( شهرستان بستک و بخش کوخرد ) ، ج1. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰5 میلادی.
|
|
 |
|---|---|
|
ازدی | انجیردان | انوه | ایلود | باغ نو | بامستان | برکه لاری | بست قلات | بسه | پیسه | تدرویه | تسان | تنگ تهر | تنَگ دالان | چاه بنارد | چاه دزدان | چاه سرمه | چاه قیل | خشوه | خلیل | دهتل | دهُنگ | رودبار| رودخانه شور گوده | زنگارد | سید احمدی | شیخ حضور | عالی قندی | فاریاب سنگویه | فتویه | کنچی | کوهیج | گُتاو | گلویه | گود گز | گوده | گره کوه| لاور زیر | لرد بستو | مردنو | مروا | مورد | مُخدان| ناخهری |
|
