کنفرانس یالتا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در سال ۱۹۴۵ میلادی، کنفرانس هشت روزه یالتا در کاخ تزارها در شهر یالتا واقع در شبه جزیره کریمه آغاز شد. چند ماه پیش از پایان جنگ جهانی دوم در یالتا ، روزولت رییس جمهور آمریکا و چرچیل نخست وزیر انگلستان از یک سو و استالین ازسوی دیگر در باره تقسیم غنایم جنگی قبل از پایان آن به بحث پرداختند.

با اختتام جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۵ میلادی، همبستگی متفقین نیز ادامه نیافت. در کنفرانس یالتا رهبران نظام های سرمایداری و سوسیالیستی ، جهان را به نام منافع حیاتی خود تقسیم نمودند.

شوروی تمام اروپای شرقی را سهم خود می دانست به علاوه محاکمه سران آلمان و ژاپن را به عنوان جنایتکار جنگی خواستار بود. ایجاد بلوک شرق و بلوک غرب در واقع از کنفرانس یالتا آغاز شد . شوروی معتقد بود که باید در دادگاه نورنبرگ تمام فرماندهان آلمانی اعدام شوند ولی روسای دول غربی در مقابل آنها ایستادند و در دادگاه نورنبرگ که در سال ۱۹۴۶ تشکیل شد عده ای محکوم به مرگ ، چند نفر نیز تبرئه و دیگران هم به حبس های طولانی مدت محکوم شدند.

علاوه بر این در این کنفرانس اعضا به تقسیم آلمان به عنوان دو کشور آلمان غربی و شرقی به توافق رسیدند چرا که با این کار قصد داشتند از جنگ سوم جهانی جلوگیری کنند. در واقع می توان گفت موضوع ایجاد سازمان ملل متحد نیز در کنفرانس یالتا مورد بحث قرار گرفت . ناتوانى جامعه ملل در جلوگیرى از بروز جنگ جهانى دوم و از سوى دیگر عدم کارآیى این نهاد بین‏المللى براى تامین منافع قدرت‏هاى بزرگ، به تولد «سازمان ملل متحد» انجامید . تأسیس سازمان ملل نتیجه مذاکرات منشور آتلانتیک شمالی، اعلامیه ملل متحد، کنفرانس مسکو، کنفرانس تهران ، کنفرانس دمبارتن اکس و به خصوص کنفرانس یالتا بود. منشور ملل متحد یا اساسنامه سازمان ملل متحد، مشتمل بر یک مقدمه و ۱۱۱ ماده و یک ضمیمه ۷۰ ماده‏اى مربوط به اساسنامه دیوان بین‏المللى دادگسترى ، ابتدا مورد موافقت قدرت‏هاى پیروز جنگ جهانى دوم قرار گرفت و سپس سایر کشورها با آن موافقت کردند.

[ویرایش] منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی.