ناخن
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ناخن بخشی از دستگاه پوششی بدن است. بخش‌های دیگر این دستگاه پوست، مو و غشاء مخاطی هستند.
صفحات حفاظتی که ناخن نامیده می‌شوند، انتهای انگشتان دست و پا را می‌‌پوشانند. ناخنها اساسا از کراتین که یک پروتئین درشت مولکول در مو و پوست است، تشکیل شده‌اند. ناخنها از ماتریکس که زیر یک چین پوستی به نام کوتیکول قرار دارد و از لانولا که منطقه‌ای هلالی شکل در قاعده ناخن است، رشد می‌کنند .
[ویرایش] ساختمان ناخن
مشهودترین قسمت ناخن، صفحه آن می‌‌باشد. این قسمت بر روی بستر ناخن که یک ناحیه غنی از عروق خونی است قرار گرفته است .
برگرفته از پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران (برداشت آزاد با ذکر منبع و دادن پیوند)
|
||||
|---|---|---|---|---|
|
سر: - ابرو – آرواره - بناگوش – بینی - پیشانی - جمجمه – چانه – چشم – دندان – دهان – زبان - شقیقه – صورت - غبغب – گوش – گونه - لب - مژه گردن: تارآوا - حنجره - گلو – سیب آدم - زبان کوچک (ملاز) - حلق بالاتنه: - آبگاه – پستان - پشت و کمر - پهلو - جناغ - زیر بغل – سینه - شانه – معده – قفسه سینه - کول – گُرده – ناف اندام‌های جنسی: (آلت مردانه/ختنه‌گاه/کیسه بیضه/بیضه/خروسه/مهبل/تخمدان/رحم) – نشیمنگاه – مقعد – سرین - میاندوراه - دنبالچه - موی زهار - لگن خاصره دست و پا: – آرنج – انگشت اشاره – انگشت پا – انگشت حلقه – انگشت شست – انگشت کوچک – انگشت میان - بازو – بند انگشت – پا – پاشنه - پشت بازو – پشت ساق – پنجه – پیش‌مشت – دست – ران - روی پا – زانو – ساعد – قوزک پا - کشاله ران - کشکک زانو - کف دست – لنگ – مچ – ناخن پا |
|||
