مناطق خشک الکلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نقشه ناقصی از مناطق خشک در آمریکا. اطلاعات برگرفته از سال ۲۰۰۷ هستند:      مناطق خشک الکلی      مناطق با قوانین منع جزئی (نیمه خشک)      مناطق کاملا آزاد      مناطق فاقد اطلاعات

مناطق خشک الکلی (به انگلیسی: Dry county) به بخش، شهر، و یا منطقه ای در آمریکا گویند که دارای قوانین منع فروش و یا مصرف عمومی مشروبات الکلی بطور کامل و یا جزئی است.

در مناطق «خشک»، فروش مشروبات الکلی ممنوع است، در صورتیکه در مناطق «نیمه خشک» قوانین بطور جزئی موجودند. بطور مثال در مناطق نیمه خشک نمی توان با محفظهٔ حاوی مشروب الکلی بطور روباز در خیابان و اماکن عمومی به صرف مشروب پرداخت، اما فروش آن آزاد است.

در مناطق خشک با اینکه فروش مشروبات الکلی ممنوع است، مصرف آن در داخل محیط خانه آزاد است.

تقریباً ۱۰ درصد خاک ایالات متحده منطقه خشک محسوب می شود و ۱۸ میلیون نفر از جمعیت ایالات متحده در منطقه خشک زندگی می کنند.^[۱]

[ویرایش] پیشینه

یک تابلو در تگزاس که مصرف و یا حتی نمایش روباز الکل را منع کرده. (واقع در یک پارک در جاده ۳۰ کیلومتری شمال فردریکسبرگ)

در سال ۱۹۳۳ اصلاحیه ای به کنگره ایالات متحده ارائه گردید که به موجب آن قوانین منع فروش الکل در سرتاسر کشور لغو گردید. اما این قانون فدرال (که به اصلاحیه بیست و یکم مشهور شد) با این حال بایستی توسط دستگاههای قانونگذاری ایالتی و شهر ها نیز به تصویب می رسید. بسیاری از ایالات همگام با اصلاحیه بیست و یکم اقدام به لغو قوانین منع فروش مشروبات الکلی نمودند. اما معدودی از این نواحی این قوانین را لغو نکرده و کماکان «خشک» باقی ماندند.

درگاه ایالات متحده آمریکا

[ویرایش] منابع

1. ↑ .David J. Hanson, Ph.D. Dry Counties (انگلیسی). Alcohol Problems and Solutions. بازدید در تاریخ ۰۶–۰۲–۲۰۰۸.

‎

این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.