رساله مدنیه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| شخصیت‌های اصلی | |
| نوشته‌ها | |
| کتاب اقدس · کتاب ایقان کلمات مبارکه مکنونه |
|
| موسسات | |
|
نظم اداری |
|
| تاریخچه | |
|
تاریخچه دیانت بهائی |
|
| شخصیت‌های بارز | |
|
مارثاروت · طاهره |
|
| بیشتر | |
|
نشانه‌ها · احکام |
رساله مدنیه یکی از آثار عبدالبهاء مبین آثار دین بهائی می‌باشد. عبدالبهاء این رساله را به دستور بهاءالله و در سال ۱۸۷۵ تحت عنوان اسرارالغیبیه لاسباب المدنیه می‌نویسد. این نوشته به طور خطی درایران منتشر می‌شود اما بعداً و در سال ۱۸۸۲ در بمبئی بدون ذکر نام نویسنده چاپ می‌شود.
قسمتی از رساله مدنیه:
| علم و دانش و پاکی و زهد و ورع و آزادگی به هیات و لباس نبوده و نیست، در زمان سیاحت کلمه مبارکه‌ای از شخص بزرگواری استماع نمودم که تا به حال شیرینی آن کلمه از کامم نرفته و آن اینست: نه هر عمامی ای دلیل زهد و علم است و نه هر کلاهی علت جهل و فسق ای بسا کلاه که علم علم برافروخت و ای بسا عمامه که حکم شرع برانداخت |
دو مورخ نامدار ایران خانم هما ناطق و فریدون آدمیت نسبت به این رساله این چنین می‌نویسند:
«...درجهت دیگر اندیشه ترقی هواخواهانی دارد که با قوت ازآن دفاع می‌کردند. نمونه اش رساله‌ای است که نه اسم دارد و نه اسم نویسنده این رساله که در ۱۲۹۲ نگاشته شده تا درجه‌ای بازنمای سیاست ترقیخواهانه عصر سپهسالار است.» (افکار اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در آثار منتشر نشده دوران قاجار) [ذکر صفحه لازم است.]
[ویرایش] منابع
رساله مدنیه صفحه ۴۱
