حروف حی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حروف حَی، لقبی است که به ۱۸ نفر از اولین مومنان به سید علی محمد باب اطلاق می‌شود.
[ویرایش] واژهٔ حروف حی
حرف در آثار باب، در معنای مومن به ظهور الهی به کار رفته‌است. به طور مثال،منظور از حروف انجیل و حروف فرقان در آثار او، مومنین به ظهور مسیح و محمد هستند.
لفظ «حی» بمعنای زنده‌است. شوقی افندی، ولی‌امرالله در دین بهائی، عبارت «حروف حی» را به Letters Of The Living ترجمه کرده‌است
لفظ «حی» بدون احتساب شد (تشدید) از لحاظ ارزش عددی در حساب جمل برابر با هجده‌است و لذا عبارت «حروف حی» بمعنای هجده تن مومنین اولیه‌است. همچنین باب، خود و هجده نفر حروف حی را واحد اول شریعت بیان نامیده‌است. [۱]
[ویرایش] حروف حَی
ملاحسین بشرویه‌ای، اولین کسی بود که به باب ایمان آورد. پس از ایمان آوردن او تا مدت پنج ماه، هفده نفر دیگر نیز به باب ایمان آوردند. این هجده نفر از پیروان اولیهٔ او حروف حی نامیده می‌شوند .در تاریخ سنتی معتقدان چنین گفته می‌شود که تمامی این افراد شخصا و بدون تبلیغ کسی، به باب ایمان آوردند. در میان این افراد یک زن نیز وجود داشت که طاهره قرة‌العین بود. حروف حی مأمور بودند که آئین بابی را تبلیغ و منتشر نمایند. حروف حی عبارت اند از:
- ملا حسین بشرویه‌ای
- میرزا محمد حسن برادر ملا حسین
- میرزا محمد باقر همشیره زادهٔ ملا حسین
- ملا علی بسطامی
- ملا خدابخش قوچانی
- ملا حسن بجستانی
- سیّد حسین یزدی
- میزا محمد روضه خوان یزدی
- سعید هندی
- ملا محمود خویی
- ملا جلیل ارومی
- ملا احمد ابدال مراغی
- ملا باقر تبریزی
- ملا یوسف اردبیلی
- میرزا هادی قزوینی
- میرزا محمّد علی قزوینی
- طاهره (قرّة العین)
- ملا محمد علی بارفروشی (قدوس)
[ویرایش] پانویس
- ↑ کتاب حضرت باب، نصرت‌الله محمدحسینی، ناشر: موسسه معارف بهائی، صفحه ۱۹۰ پیوند به صفحه کتاب
| مطالب مرتبط با آئین بهائی  |
شخصیت‌های اصلی | نوشته‌ها | شخصیت‌های بارز | تعالیم | بیشتر | |||||
| باب بهاءالله عبدالبهاء شوقی افندی |
کتاب اقدس کتاب ایقان کلمات مبارکه مکنونه کتاب عهدی کتاب بیان الواح وصایا هفت وادی رساله سوال و جواب |
مارثاروت · طاهره بدیع · حروف حی ایادیان امرالله |
وحدت عالم انسانی تحری حقیقت تساوی حقوق رجال و نساء تطابق علم و دین وحدت لسان و خط |
نشانه‌ها · ادبیات تعالیم · احکام تاریخچه · موسسات تقویم · زیارت فهرست مقالات بهائی |
