خنوخ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خنوخ (به عبری: חנוך، در منابع اسلامی اخنوخ یا ادریس و در فارسی خنجوخ) پسر یارد و پدر متوشالح، از شخصیت‌هایی است که در عهد عتیق از او نام برده شده‌است. یهودا در نامه خود، خنوخ را از پیامبران دانسته‌است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] نسب
نسب خنوخ در سفر پیدایش تورات و انجیل لوقا چنین است[۱][۲]:
خنوخ پسر یارد پسر مهللئیل پسر قینان پسر انوش پسر شیث پسر آدم.
علاوه بر موارد یادشده، نام خنوخ در کتاب اول تواریخ ایام، رساله به عبرانیان، و رساله یهودا آمده‌است[۳][۴][۵].
[ویرایش] کتابها
چندین کتاب منسوب به خنوخ است از جمله موارد زیر:
- کتاب اول خنوخ
- کتاب دوم خنوخ
- کتاب سوم خنوخ
- کتاب پنجاهه‌ها[۶](گفته می شود این کتاب انشاء خنوخ به صورت روح و نوشته موسی است)
همچنین نسخه‌ای از کتابی منسوب به خنوخ در غاری به نام قمران در نزدیکی بحرالمیت یافت شده‌است که اکنون در صومعه اسین نگهداری می‌شود. در این کتاب به داوری قوم اسرائیل توسط یهوه اشاره شده‌است. در نامه یهودا ،۲۰۰۰ سال پیش از کشف نسخه ای از آن در قمران، از این کتاب نقل قول شده و آن را آسمانی دانسته است؛ در حالی که برخی علمای یهود در درستی این کتابها تردید کرده‌اند. در کتاب مقدس چنین آمده‌است: «و خنوخ با خدا راه می‌رفت و نایاب شد، زیرا خدا او را برگرفت».[۷] لذا خنوخ پیش از مرگ به آسمان صعود کرده و جاودانه شده‌است.
[ویرایش] ادریس
برخی مفسرین، خنوخ را با ادریس در قرآن برابر دانسته‌اند و به روایت قرآن نیز ادریس بدون مرگ مانند عیسی به آسمان عروج کرده‌است: «و در اين كتاب ادريس را ياد كن. او راستگفتارى پيامبر بود. او را به مكانى بلند فرا برديم.»[۸]
[ویرایش] پانویس
- ↑ سفر پیدایش ۵:۴-۲۴
- ↑ لوقا ۳:۳۷-۳۸
- ↑ ایام ۱:۳
- ↑ به عبرانیان ۱۱:۵
- ↑ یهودا ۱:۱۴
- ↑ Jubilees (برابر فارسی از:[1])
- ↑ پیدایش ۵:۲۵
- ↑ قرآن ۱۹:۵۷
[ویرایش] منابع
- عاطف‌الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم‌السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، شابک ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X
|
|||||||||||
