بامدی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بامدی، از طایفه های سیستانی استان سیستان و بلوچستان می باشد.
بامدی ها معتقدند که در عهد سلطان محمود غزنوی، جدشان از شیراز به سیستان کوچ نموده و در منطقه قلعه کاه سیستان سکونت گزیدند.عده ای از مردم این طایفه در روستای خمک از توابع منطقه شهرکی و نارویی زابل و جمال آباد علیا روستای ده عزیز و ده علیخان طاووس از توابع سیادک زابل سکونت دارند. شغل مردم این روستاها کشاورزی است.
[ویرایش] تیره های بامدی
- بامدی های ساکن روستای خمک، شیعه و مابقی مذهب تسنن دارند.
- بامدی های قلعه کاه، تا منطقه سربیشه و حوالی بیرجند پراکنده اند.
- بامدی های سالاری، در چاه سالار از توابع نیشابور ساکن هستند.
- بامدی های مدائنی، در منطقه عرب خانه بیرجند سکونت دارند.
[ویرایش] منبع
- غلامعلی رئیس الذاکرین. زادسروان سیستان. چاپ 1370،
|
|
---|---|
آبیل | ارابیب | ارباب | اربابی | ارجونی | اردنی | اله دو | اوکاتی | بارانی | بارکزایی | بامدی | بامری | بختیاری | براهویی | برخوردار | بزی | بندانی | پتی پشم | پودینه | پهلوان | تجگی | تیلر | جدیدالاسلام | جر | جمالزایی | جمشیدی | جنگی | جهان تیغ | چاری | چتله | چشک | حیدری | خاراکوهی | خدری | خمبر | درگی | درهی | درهای | دلارامی | دلخکی | دولفظه | ده مرده | راز | راشکی | رامرودی | راهداری | رخشانی | رئیس | ریگی | زرهی | سارانی | سالاری | سراوانی | سربندی | سرحدی | سرگزی | سرگلزایی | سموری | سنجرانی | سنچولی | سندگل | سیاه سری | شهرکی | شهریاری | شیبک | شیخ | شیرانزائی | صیاد | عارفی | غلجه ای | فخیره | فراهی | قزاق | قهقایی | کاشانی | کته لوک | کلبعلی | کمالی | کول | کوهکن | کیال | کیانی | کیخا | گدا | گرگ | گرگیچ | گلوی | گنجعلی | لکزایی | ماهککی | مختاری | میر | میرشکار | نارویی | نوتانی | نورا | نوری | هراتی |