آخرالنهر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| آخرالنهر | |
 آخرالنهر، سمت راست پائین، در نوک پیکانچهٔ صورتی |
|
| صورت فلکی: | جوی |
| نامگذاری بایر: | α Eri |
| نام‌های دیگر: | HR 472 HD 10144 SAO 232481 |
| داده‌های رصدی | |
| بعد: میل: (دوره ۲۰۰۰) |
1ساعت37دقیقه42,9ثانیه -57° 14' 12" |
| قدر ظاهری: | 0,46 |
| جزئیات | |
| درخشندگی: | 5250 (برابر خورشید) |
| ردهٔ طیفی: | B3Vpe |
| دما (کلوین): | 14,510 کلوین |
| فاصله: | اختلاف منظر 0,026" = 125 سال نوری |
| شعاع: | ~10 شعاع خورشیدی |
| جرم: | 6–8 جرم خورشیدی |
| متغیر بودن: | احتمالاً |
| چندگانگی: | چندگانه نیست |
آخِرالنَهر (آلفا جوی) درخشان‌ترین ستارهٔ صورت فلکی جوی (نهر) و یکی از درخشان‌ترین ستارگان آسمان است. این ستاره یکی از ستارگان خوشه پروین است.
آخرالنهر یک اَبَرغول آبی‌رنگ است و سرعت گردش آن حول محورش چنان زیاد است که قطر این ستاره در بخش استوا ۵۰ درصد بیشتر از قطر آن در قطب‌ها است. ستارهٔ آخرالنهر از ستارگان رشته اصلی است و قطر آن ۹ برابر خورشید است.[۱]
اين ستاره در حدود ۷۰ سال نوری با منظومه خورشیدی ما فاصله دارد. آخرالنهر به معنی «انتهای رودخانه» است. نام این ستاره در زبان‌های اروپایی Achernar است که دیگرگون‌شدهٔ همان نام آخرالنهر است.[۲] برخی منابع نام ظلیم را برای آخرالنهر (آلفا جوی) هم به‌کار برده‌اند. (نگا.: لغت‌نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ ظلیم). صورت فلکی جوی شامل ۳۴ ستاره است.[۳]
اين ستاره تنها از عرض‌های جغرافیایی پائین‌تر از ۳۰ درجه شمالی ديده می‌شود (بنابر این از تهران ديده نمی‌شود).[۴]
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
- Bright Star Catalogue
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Achernar»، ویکی‌پدیای هلندی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۷).
|
|
 |
|---|---|
|
شباهنگ | سهیل | نگهبان شمال | رجل قنطورس | کرکس نشسته | بُزبان | پای شکارچی | شِعرای شامی | آخرالنهر | اِبط‌الجوزا | حَضار | کرکس پرنده | دَبَران | قلب عقرب | سماک اعزل | رأس پیکر پسین | فَم‌الحوت | بکروکس | دنب |
|
