Globalisering
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Globalisering is 'n vakterm wat gebruik word om na die ontwikkelinge te verwys waaraan die wêreldekonomie en die verskillende samelewings as gevolg van die toenemende internasionale handel en kulturele betrekkinge blootgestel is. In suiwer ekonomiese verband verwys dit na die groeiende internasionale handelsbande en grootskaalse buitelandse beleggings, wat die moderne ekonomieë danksy die verswakking van nasionale grense en die bevordering van vryhandel al hoe sterker raak. In 'n meer algemene betekenis verwys globalisering na die integrerende gevolge van die destydse tegnologiese, ekonomiese en politieke ontwikkelinge wêreldwyd, wat as positiewe of negatiewe wedersydse afhanklikheid ervaar kan word.
Veral met die oog op die vinnig ontwikkelende tegnologieë op die gebied van vervoer en kommunikasie word globalisering dikwels ook as 'n proses gesien wat van die wêreld 'n "globale dorp" gaan maak.
[wysig] Gebruik van die vakterm
Die term globalisering word vir die eerste keer in 1961 in 'n Engelstalige woordeboek gelys en kom oorspronklik uit die ekonomie en sosiologie. In die negentigerjare word dit in 'n toenemende mate in die openbare debat gebruik om na die ingewikkelde proses van transnasionale, ekonomiese, kulturele en sosiale betrekkinge te verwys. Die proses word dikwels ook as densionalisering geïnterpreteer, aangesien die nasionale state se invloed op ekonomiese en sosiale ontwikkelinge al hoe kleiner word.
