สุมาเจียว
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สุมาเจียว(ซือหม่าเจา)เป็นบุตรคนที่สองของสุมาอี้มีฉายาว่า จื่อส้าง
สุมาเจียวเป็นคนเหี้ยม ฉลาดแกมโกง มีความทะเยอทะยานอยู่เป็นนิจ เมื่อสุมาอี้ตายแล้ว พระเจ้าโจฮองตั้ง ให้เป็นเพียวฉีส้างเจียงจวิน(สามก๊กไทยเรียกว่า เตียวกี๋เซียงจงกุ๋น สามก๊กอังกฤษแปลว่า นายพลทหารม้า) เมื่อสุมาสู(พี่ชาย)ถึงแก่กรรมสุมาเจียวที่อยู่เมืองฮู๋โต๋ เกรงว่าพระเจ้าโจมอจะตั้งคนอื่นขึ้นควบคุมประเทศ จึงเคลือนทัพไฟตั้งใกล้ลกเอี๋ยง พระเจ้าโจมอกลัวว่าสุมาเจียวจะโค่นราชบัลลังก์ จึงมอบอำนาจในการบริหาร ราชการแผ่นดินให้สุมาเจียว และพระราชทานยศ"ต้าเจียงจวิน"(คำนี้สามก๊กอังกฤษแปลว่าGeneralis simo คือจอมพล) พอได้อำนาจในแผ่นดิน สุมาเจียวคิดแย่งพระราชสมบัติของพระเจ้าโจมอ แต่ถูก จูกัดเอี๋ยน ผู้บัญชาการทหารที่ห้วยหลำขัดขวาง เกิดรบกันขึ้น จูกัดเอี๋ยน ถูกฆ่าตาย พระเจ้าโจมอคิดสู้ สุมาเจียว สุมาเจียวจึงให้พรรคพวกฆ่าพระเจ้าโจมอเสียเสีย แล้วยกโจฮวน หลานโจโฉขึ้นเสวยราชย์สืบไป
หลังจากนั้น สุมาเจียวไปอำนวยการรบกับจกก๊ก จับตัวพระเจ้เล่าเสี้ยนมาเป็นเชลยได้ จึงได้รวมอาณาจักร จกก๊กไว้ในราชอาณาจักรวุยก๊ก แล้วคิดแย่งราชสมบัติจากพระเจ้าโจฮวน จึงตั้งตัวเป็นจีนอ๋อง(คำนี้สามก๊ก อังกฤษแปลว่า Prince of Chih)แต่แล้วก็เป็นลมตายด้วยวัณโรค
เมื่อสุมาเอี๋ยน บุตรขายแย่งราชสมบัติจากพระเจ้าโจฮวน ตั้งตัวเป็นกษัตริย์ได้แล้วได้สถาปนาสุมาเจียว เป็นอุ๋นตี๋(จักรพรรดิ)
เรื่องของสุมาเจียวจบเพียงเท่านี้
