พัวเจี้ยง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พัวเจี้ยง (พันจาง) เป็นชาวเมืองตงฉวินฟาเซียนฉายาว่า อุยกุ๋ย เป็นคนเคร่งครัดในระเบียบวินัย แต่ขี้โอ่ ยิ่ง แก่ยิ่งขี้โอ่มาก รับราชการอยู่กับซุนกวนมีความชอบมาก ได้ยศมหารเป็นผิงเป่ยเจีบงจวิน(นายพล)
ความชอบครั้งสำคัญคือ การรบที่ซอกเขาเจาสัน ซึ่งพวเจี้ยงได่ขุดหลุมพลางไว้และจับกวนอูได้ที่นั่นพร้อมด้วยกวนเป๋ง(บุตรบุญธรรม)พัวเจี้ยงได้เอาง้าวของกวนอูมาเป็นอาวุธของตน เป็นผู้ออกรบลวงฮองตง ทหารเอกของพระเจ้าเล่าปี่ ให้ตกเข้าไปในที่ล้อมหน้าเมืองอิเหลง แล้วให้ทหารระดมยิงเกาทัณฑ์ ถูกซอกคอฮองตงกลับไปตายที่ทัพหลวง ในที่สุดได้รบพุ่งกับกวนหิน บุตรกวนอู ตัวต่อตัว ถูกกวนหินฟันตาย กวนหินได้ง้าวของกวนอูจากพัวเจี้ยงคืนไป ตำแหน่งสุดท้ายของพัวเจี้ยง เป็นเจ้าเมืองเซียงหยัง(ซงหยง)และมียศทหารเป็นอิ้วเจียงจวิน(นายพล)
เรื่องของพัวเจี้ยงจบเท่านี้
