Zbawienie
Z Wikipedii
Zbawienie oznacza uwolnienie się z niekorzystnego stanu lub okoliczności. Szczególnie istotne w religii chrześcijańskiej - oznacza akt wybawienia ludzi przez Boga, przy czym w Starym Testamencie oznaczało ono nie tylko wybawienie duchowe, ale również dzieło zbawienia przez uwolnienie Izraelitów z niewoli egipskiej, a potem także wyzwolenie od okupacji najeźdźców, np. Niewola babilońska albo hellenizacja Judy. Zbawienie dla Żydów związane było zawsze z osobą Mesjasza. Chrześcijanie swoim zbawicielem nazywają Jezusa Chrystusa, jako tego który według nich jest wybawcą ludzi od grzechu. W protestantyzmie obowiązuje w pojmowaniu zbawienia zasada sola gratia i pojęcie predestynacji, w katolicyzmie konieczne jest do niego współdziałanie ludzkie. Kościół katolicki wierzy, że Jezus umarł za wszystkich ludzi bez wyjątku, ale przyjęcie zbawienia zależne jest od wolnej woli człowieka i od łaski. Zbawienie powszechne (wszystkie stworzenia dostąpią kiedyś zbawienia) nazywa się apokatastazą. Prawosławie rozumie zbawienie nie jako zbawienie jednostek, ale jako zbawienie wspólnoty wiernych, operując przy tym pojęciem przebóstwienia. Istnieją także poglądy (zbliżające się często do panteizmu), że Chrystus nie jest zbawicielem jedynie ludzi, ale też całej natury, która jako natura corrupta także upadła na skutek grzechu pierworodnego.
W chrześcijaństwie, zbawienie jako akt Boga skutkuje w kilku dziedzinach:
- Uwolnienie od skutków popełnionych grzechów (np. od choroby)
- Uwolnienie od władzy grzechu nad człowiekiem (np. od związania nałogiem)
- Otrzymanie życia wiecznego
- Pojednanie z Bogiem, odnowienie z nim społeczności zerwanej przez grzech, przywrócenie pokoju z Bogiem
Dział teologii dogmatycznej, którego przedmiotem jest zbawienie nazywa się soteriologią
[edytuj] Zbawienie w innych kulturach
- Istnieje przekonanie, że odpowiednikiem chrześcijańskiego zbawienia w hinduizmie jest moksza, w buddyzmie natomiast nirwana lub oświecenie. Stany te nie do końca jednak odpowiadają definicji zbawienia, przede wszystkim dlatego, że nie wymagają udziału Boga. Hinduiści i buddyści nie używają jako ich synonimów słowa "zbawienie". Wydaje się więc, że tego typu synkretyzm jest zbyt daleko idący i niezgodny z nauczaniem każdej z tych religii. Próba zrównania oświecenia znanego tzw. "religiom Wschodu" ze zbawieniem religii chrześcijańskich jest obecna w tzw. "new age".
- W starożytnej Grecji mianem wybawiciela (soter) określano bogów i władców - nie miano tu na myśli zbawienia świata, ale ocalenie kraju i miasta, za które często oddawano cześć boską.
