Wacław Sieroszewski

Z Wikipedii

Wacław Sieroszewski

Wacław Sieroszewski, pseudonim Wacław Sirko (ur. 24 sierpnia 1858 w Wólce Kozłowskiej k. Tłuszcza, zm. 20 kwietnia 1945) – polski pisarz okresu Młodej Polski, podróżnik i działacz niepodległościowy, zesłaniec na Sybir. Kawaler Krzyża Virtuti Militari V kl, senator II RP. W latach 1933-1939 był prezesem Polskiej Akademii Literatury.

Po uwięzieniu ojca za udział w powstaniu styczniowym i śmierci matki pozostawał pod opieką rodziny. Za udział w tajnych stowarzyszeniach patriotycznych został wydalony przez władze rosyjskie z V klasy gimnazjum. Praktykował jako terminator ślusarski, uczył się w kolejowej Szkole Technicznej. Związany z ruchem socjalistycznym, zakładał kółka i kasy oporu wśród robotników. Aresztowany w 1878 i osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Za stawianie oporu w czasie buntu więźniów w 1879 skazany na osiedlenie na Syberii. W 1880 przybył do Wierchojańska. W 1892 osiedlił się w Irkucku. Dzięki opublikowaniu licznych prac etnograficznych o mieszkańcach Jakucji zyskał poparcie rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego, w 1898 uzyskał prawo do przebywania na terytorium Królestwa Polskiego. Aresztowany w 1900 za udział w manifestacji w rocznicę odsłonięcia Pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie. Wydalony z Kongresówki, odbył wyprawę badawczą na wyspy japońskie. W 1903 na Hokkaido przeprowadził badania nad Ajnami. W 1904 przez Koreę, Chiny, Cejlon i Egipt powrócił do Warszawy. W czasie rewolucji 1905 więziony kolejno na Pawiaku i w X Pawilonie. Wyjechał do Galicji, przebywał głównie w Krakowie i Zakopanem. W latach 1910-1914 mieszkał w Paryżu. Wstąpił do Związku Strzeleckiego i jako kawalerzysta 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Władysława Beliny-Prażmowskiego wziął udział w I wojnie światowej. W 1918 jako przywódca Stronnictwa Niezawisłości Narodowej został ministrem informacji i propagandy w Tymczasowym Rządzie Ludowym Republiki Polskiej w Lublinie.

Napisał wiele powieści, nowel i książek opisujących życie na Dalekim Wschodzie. Głównie znany jest jako autor powieści. Napisał także kilka książek o charakterze naukowym, opisujących życie takich społeczności azjatyckich jak Jakuci, Koreańczycy oraz Ajnowie.

Prace etnograficzne: