Skonfederowane Stany Ameryki

Z Wikipedii

Confederate States of America
Skonfederowane Stany Ameryki

1861-1865


Flaga Skonfederowanych Stanów Ameryki	Godło Skonfederowanych Stanów Ameryki

Dewiza: (łac.) Deo Vindice
(Bóg jest obrońcą)

Hymn: Boże, chroń Południe (nieoficjalnie)

Dixie (popularnie)

Położenie Skonfederowanych Stanów Ameryki

Język urzędowy

angielski

Regionalnie języki europejskie i indiańskie

Stolica

Montgomery (Alabama)
4 lutego 1861–29 maja 1861
Richmond (Wirginia)
29 maja 1861–9 kwietnia 1865
Danville (Wirginia)
3 kwietnia–10 kwietnia 1865

Typ państwa

republika federalna, konfederacja

Ostatnia głowa państwa

prezydent Jefferson Davis

Ostatni zastępca głowy państwa

wiceprezydent Alexander Stephens

Ostatni szef rządu

prezydent Jefferson Davis

Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe

(wył. Missouri i Kentucky)
• 1 995 392 km²
• 5,7%

Liczba ludności (1860)
• całkowita
• gęstość zaludnienia
• narodowości

(wył. Missouri & Kentucky)
• 9 103 332
(wliczając 3 521 110 niewolników)
• 4,5 osób/km²
• Amerykanie i Indianie

Jednostka monetarna

dolar konfederacki

Niepodległość
• ogłoszona
• uznana
• utracona

od Stanów Zjednoczonych
• 4 lutego 1861
• Tylko przez księstwo Saksonia-Koburg-Gotha
• 9 kwietnia 1865

Skonfederowane Stany Ameryki (ang. Confederate States of America) - południowe stany USA, potoczne zwane Konfederacją, próbujące dokonać secesji i biorące udział w wojnie secesyjnej. W latach 1861-1865 stworzyły one własne państwo.

Wobec zwycięstwa Abrahama Lincolna w wyborach prezydenckich niewolnicze stany południa USA poczęły ogłaszać secesję z Unii. Pierwsza wystąpiła Karolina Południowa 20 grudnia 1860, później dołączyły do niej Missisipi, Alabama, Floryda, Georgia, Luizjana, Teksas, a w trakcie trwania wojny także Wirginia, Tennessee, Arkansas i Karolina Północna. Ponadto w stanach: Missouri i Kentucky nastąpił rozłam i powstały tam zarówno rządy prounijne jak i prokonfederackie. Oficjalnie te dwa stany należały także do Konfederacji co widać chociażby na przykładzie flagi nowo powstałego państwa, gdzie figurowało 13 gwiazdek, po jednej dla każdego stanu.

Utworzenie państwa ogłoszono 4 lutego 1861. Prezydentem został Jefferson Davis. Tymczasową stolicą stało się Montgomery w Alabamie, a później Richmond w Wirginii. Liczyło ono niecałe 2 mln km² zamieszkiwanych przez trochę ponad 9 mln ludzi, w tym ok. 4 mln czarnych niewolników i 133 tys. czarnych wyzwoleńców. Po krwawej wojnie secesyjnej Konfederacja została zlikwidowana i powtórnie podporządkowana Unii.

[edytuj] Rys kwestii murzyńskich niewolników

Na terenie Skonfederowanych Stanów Ameryki żyło ok. 4 milionów czarnych niewolników. Przy ogólnej liczbie 9 milionów mieszkańców stanowiło to ok. 45% mieszkańców. Niewolnicy byli własnością około 7 % mieszkańców Południa. Przyjmuje się, że ok. 200 000 południowców miało poniżej 10 niewolników. 77 000 było właścicielami jednego niewolnika. Wielkich plantacji korzystających z pracy powyżej 100 niewolników było zaledwie 2300. Kwestia niewolnictwa murzynów była dla opinii publicznej Stanów Zjednoczonych obojętna aż do połowy XIX wieku. Nawet podczas wojny secesyjnej była ona traktowana przedmiotowo. Sam prezydent Abraham Lincoln uważał ją za mniej istotną niż zachowanie jedności Unii.