Pułk KOP "Sarny"
Z Wikipedii
Pułk Korpusu Ochrony Pogranicza "Sarny" - (Pułk KOP "Sarny") silny oddział KOP utworzony 18 maja 1931, podporządkowany Brygadzie KOP "Polesie". Dowództwo Pułku znajdowało się w Sarnach.
Spis treści |
[edytuj] Historia pułku
Przed wojną obronną 1939 dowodzony przez ppłk. dypl. Jerzego Płachtę-Płatowicza, a potem przez ppłk. Nikodema Sulika (późniejszego dowódcę 5 Kresowej Dywizji Piechoty 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa).
Z jego szeregów rekrutowały się załogi polskich fortyfikacji frontu przeciwhitlerowskiego. Np. mjr Antoni Korpal dowódca batalionu fortecznego "Osowiec" oraz słynny kpt. Władysław Raginis walczyli w pasie obronnym "SGO Narew" gen. bryg. Czesława Młota - Fijałkowskiego.
Pułk KOP "Sarny" wysłał również część wojska w celu obsadzenia Obszaru Warownego "Śląsk". Pozostałość obsadziła granicę polsko-sowiecką w rejonie Korca (2 bataliony graniczne "Rokitno" i "Bereźne" oraz 2 bataliony forteczne "Sarny" i "Małyńsk", które to obsadziły silny odcinek umocniony "Polesie").
17 i 18 września Pułk KOP "Sarny" stawił silny opór sowieckiej 60 Dywizji Strzeleckiej. Załogi polskich schronów walczyły często w sposób bohaterski "do ostatniego naboju", mimo że większość wyszkolonych do walki w fortyfikacjach oddziałów zostało wysłanych na wschód, a załogi schronów bojowych składały sie głównie z rezerwistów. Oddziały ty spełniły jednak swe zadanie opóźnienia wroga, dając czas na koncentracje wojsk KOP, ponosząc przy tym jednak wysokie straty np. straty w plutonie fortecznym obsadzający sektor "Berducha" wyniosły 50% w zabitych. Po wycofaniu się z linii umocnień pułk dołączył do tzw. Grupy KOP gen. Wilhelma Orlika-Rückemanna i wziął udział w bitwach stoczonych pod Szackiem i Wytycznem.
[edytuj] Dowódcy
- ppłk dypl. Jerzy Płachta-Płatowicz
- ppłk Nikodem Sulik (1939)
[edytuj] Dowództwo Pułku KOP "Sarny", Wrzesień 1939
Pułk KOP „Sarny” (miejsce postoju Sarny)
- dowódca – płk dypl. sł. st. piechoty Płachta-Płatowicz Jerzy Jan[1] (VM)
- baon KOP „Rokitno” – mjr Wojciechowski Maciej
- baon KOP „Bereźne” – mjr Żurowski (Żurawski?) Antoni
- szwadron kawalerii KOP „Bystrzyce” – rtm. Jakubowski Wiktor
- baon forteczny „Sarny” – ppłk Sulik Nikodem[2]
- baon forteczny „Małyńsk” – mjr Frankowski Lucjan
- stacja gołębi pocztowych – Sarny
Przypisy
[edytuj] Źródła:
- dr Jerzy Prochwicz, "Walki oddziałów KOP na obszarach północno-wschodniej Polski", Białoruskie Zeszyty Historyczne nr 13, Białystok 2000.
- dr Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz, "Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939", wyd. Barwa i Broń, Warszawa 2003, ISBN 8390021794.
[edytuj] Zobacz też
Brygady: Grodno • Nowogródek • Podole • Polesie • Wilno • Wołyń Pułki piechoty: 1 • 2 • 3 • 1 Karpaty • 2 Karpaty • Czortków (Podole) • Głębokie • Sarny • Snów (Baranowicze) • Wilejka • Wilno • Wołożyn • Zdołbunów (Równe) Pułki kawalerii: 1
Bataliony graniczne: Berezwecz • Bereźne • Borszczów • Budsław • Czortków • Dawidgródek • Dederkały • Delatyn • Dukla • Hoszcza • Iwieniec • Kleck • Komańcza • Kopyczyńce • Krasne • Ludwikowo • Łużki • Niemenczyn • Nowe Święciany • Orany • Ostróg • Podświle • Rokitno • Sejny • Sienkiewicze • Skałat • Skole • Słobódka • Snów • Stołpce • Suwałki • Troki • Wilejka • Wołożyn • Worochta • Żytyń Bataliony forteczne i specjalne: Hel • Małyńsk • Osowiec • Sarny
