Dyskusja:Herbata
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Nazwa herbata
Wie moze ktos skad pochodzi nazwa "herbata"? Inne jezyki maja slowo tee / tea / the, ktore pochodzi od jezyka mandaryńskiego, albo slowo czai / Чай / Çay, ktore pochodzi z jezyka kantońskiego. Slowo herbata istnieje w jezyku polskim oraz w jezyku litewskim (Arbata), w jezyku żmudzkim (Erbata) i w jezyku starobiałoruskim (Гарбата). Ale skad to sie wzielo?? --85.233.19.246 (dyskusja) 20:40, 23 lut 2008 (CET)
- Przez łacińskie herba tea (może być podobnie) czyli ziele tea czyli herbaty. Wędrówka nazwy przez języki jest rzeczywiście bardzo ciekawa. Ciacho5 (dyskusja) 20:48, 23 lut 2008 (CET)
- A! Dzieki, na lacine nie wpadlem. Ale to raczej bedzie z lacinskiego herba (= ziola). Bo herbata po lacinsku (czy mowi sie po lacinie??) jest thea. Czy jak myslisz? Chyba ze herba thea to herbata ziolowa czy cos w tym rodzaju i przeszlo w jezyk polski. Wedrowka nazw jest bardzo ciekawa, powinno to byc wbudowane do artykulu. Co jeszcze bardziej interesujace, to fakt ze slowo herbata czy arbata istnieje tylko w jezykach ktore istnialy w I Rezczpospolitej! (wybacz moja polszczyzne, nie wychowalem sie niestety w kraju ojczystym)--85.233.19.246 (dyskusja) 21:09, 23 lut 2008 (CET)
TUTAJ SIE TERAZ ZACZYNA STARA DYSKUSJA
Błąd - assam linkuje do prowincji a nie do rodzaju herbaty MaciejMerski (dyskusja) 04:21, 11 lut 2008 (CET)
a co z herbatami typu Rooibos i Honeybush, wiadomo że nie są one spokrewnione z krzewem herbacianym ale z drugiej strony są bardziej "herbaciane" niż np. herbaty aromatyzowane
pojawia się też problem systematyki do hasła herbata - czy rozumiemy pod tym pojęciem roślinę (jeden z dwóch gatunków krzewy herbacianego) czy napój (pod ten termin włączyć można wyżej wymienione oraz inne herbaty np. ziołowe)
--Dlvoy 12:43, 23 gru 2004 (CET)
" Najczęściej spotykane jej rodzaje? to: herbata czarna, zielona (niefermentowana), ulung i biała." pokrywa się z "Najpopularniejsze z nich to herbata czarna, zielona, biała, pu-erh, oolong, aromatyzowana i prasowana." --Rzepa 12:00, 22 sie 2005 (CEST)
Chciałbym dodać że jeśli chodzi o pierwsze wzmianki o herbacie to w europejskich dokumentach prawdopodobnie była nią relacja arabskiego podróżnika w której można znaleźć uwagę o cłach nakładanych na herbatę i sól w 879 r. Jeżeli zaś chodzi o systematyke myślę że trzeba sięgnąć do histori języka indoeuropejskiego- a więć zgodnie z dawnym znaczeniem mówiąc herbata chodzi nam o napój leczniczy którym początkowo była ( w średniowieczu przy klasztorach często istniał herbarie wydzielone obszary w których zbierano zioła aby póżniej wytworzyć z nich leki) --217.97.185.3 17:18, 17 wrz 2006 (CEST)gość maoru
[edytuj] Nikt nie napisał jak parzyć.
Witam.chciałem się podzielic uwaga na temat parzenia herbaty zielonej.Herbate aby nie była gorzka ,nalezy przygotowac w nastepujacy sposób; 1.do naczynia wlej wode 125ml na osobę lub po 1/2 naczynia z którego będziecie pić (nie z kranu z chlorem, mało mineralizowana) 2.wsyp do zimnej wody zielona herbate niecałą łyżeczkę na osobe. 3.zagotuj wode i dopełnij powoli naczynie tą sama ilością wody co poprzednio w punkcie 1.Np: na cztery osoby 2 kubki zimnej wody i 2 kubki wrzatku.Temperatura parzenia ok 55 do 65 stopni Celsjusza zależy od temperatury wody zimnej. 4.Po niecałych dwóch minutach przelej przez sitko do czarek 125 ml lub filizanek. Posmak herbaty jest lekko sodowy(soda oczyszczona) kolor jasno zielony. 5.jeżeli kolor herbaty jest żółty znaczy że się nie udało.Przyczyną może być zbyt gąraca woda lub częściej zbyt długi czas parzenia. Innym wyjsciem jest dzbanek termostatyczny 60 st.C ,nigdzie nie spotkałem. Może ktoś umieści te uwagi w artykule o parzeniu zielonej herbaty.pozdrawiam i życze smacznego. Adam Grzybacz
Witam. Chcial bym tylko dodac, ze na stronie (http://herbata.info.pl/index.php?id=kawaherbata&menu=menu_art) Znalazlem calkowicie inna informacje na temat parzenia. A dokladnie: "Herbaty nie należy zalewać wrzątkiem (sprzyja to rakowi przełyku i traci smak)." Chcial bym poprostu sie dowiedziec raczej gdzie lezy blad?
Niestety brak opisu parzenia w podanym odnosnniku. Blad to brak zrozumienia tekstu, 60 stopni to wrzatek , ale w gorach i to wysokich. Adam Grzybacz
Zgadza się, herbatę powinno się zalewać wodą o temperaturze ok. 65C. Najlepiej najpierw zagotować, a potem poczekać minutkę, dwie, aż woda trochę ostygnie. Samo parzenie powinno trwać 2 minuty. Pysznej herbaty.
[edytuj] HERBATA W POLSCE
Chciałabym znaleźć coś o tym jak herbata znalazła się w Polsce. Nigdzie nie mogę znaleźć na ten temat informacji. Jeśli ktoś coś o tym wie proszę o kontakt.
[edytuj] Żółta herbata
Pragnę nadmienić, że oprócz opisanych w artykule gatunków istnieje również herbata żółta. Produkowana jest wyłącznie w Chinach, a sposób produkcji pozostaje tajemnicą. Wiadomo tylko, że do jej przygotowania używa się jedynie najmłodszych pędów i pączków drzewa herbacianego. Herbatę tę zalewamy wodą o temperaturze ok. 90 stopni celsjusza i parzymy przez 3 minuty. Ma ona subtelny i niepowtarzalny aromat i żółto-pomarańczowy napar.
[edytuj] Ze zgłoś błąd
Historia dotarcia herbaty do Rosji jest całkowicie błędnie podana. Nie mogła ona dotrzeć do Rosji na początku XVII wieku, tym bardziej, że car o imieniu Aleksander panował po raz pierwszy w tym kraju w latach 1801 - 1825.
Zgłoszone: 12:47, 30 wrz 2006 (CEST)
Drugi błąd: podano, że herbatę białą można parzyć trzykrotnie, a następnie przy żółtej - "herbatę tę, podobnie jak białą, parzy się tylko jeden raz".
[edytuj] Trująca cytryna
IPek dodał taki tekst bez podania źródeł: "Warto zauważyć, że nie powinno się parzyć herbaty razem z cytryną. Jest to często popełniany błąd. Kwas wzmaga oddawanie znajdującego się w herbacie glinu, który w nadmiarze może być rakotwórczy; istnieją także podejrzenia, że powoduje chorobę Alzheimera u ludzi. Poleca się również dodać plasterek cytryny, gdy herbata już ostygnie. Zyskuje się wtedy dużą dawkę witaminy C, która ulega degradacji w wyższych temperaturach."
Skasowałem to i przenoszę do dyskusji, ponieważ nie udało mi się natrafić na żadne potwierdzenie takiej teorii. Glin przyjmowany jest często w b. dużych dawkach (m.in. jako wodorotlenek, np. Maalox), i istnieją tylko bardzo odległe i nie do końca potwierdzone spekulacje o specyficznych mechanizmach chronicznej toksyczności (vide en:Aluminium). Bez podania solidnych źródeł, sugerowanie, że przejście znikomych ilości Al z jednej formy w drugą w herbacie, którą i tak się wypija w całości, zwiększa jej szkodliwość, jest na pierwszy i drugi rzut oka mniemanologią. -- (lcamtuf) 20:07, 2 paź 2006 (CEST)
Wyjaśnię po krótce co miałem na myśli i może ktoś to ujmie bardziej trafnie. Otóż w liściach herbaty znajduje się glin, który pod wpływem kwasu zwiększa swoją rozpuszczalność w wodzie (patrz Glin). Jeśli dodamy cytrynę po wyjęciu torebeczki nie ma takiego ryzyka (ktoś mógł zrozumieć, że chodzi o przemianę glinu w zaparzonej już herbacie - nie). Dlatego zaleca się parzenie, a potem wkrajanie cytryny (najlepiej jak już ostygnie - po co niszczyć witaminy). Co do szkodliwości nie ma jednoznacznych dowodów, ale jest ultraelementem, dlatego z pewnością nie jest mile widziany w organiźmie w dużych dawkach. Zresztą, informacja o potencjalnej szkodliwości glinu także znajduje się na wikipedii. NightGarden 20:58, 2 paź 2006 (CEST)
- Ok, to może opisz to ponownie (najlepiej w oddzielnej podsekcji, Ciekawostki), tylko zaznacz, że po pierwsze jest to tylko domniemanie (bo toksyczność glinu i jego związek z nowotworami i Alzheimerem jest spekulatywny), i że odnosi się to do Al z liści. Dobrze byłoby też powołać się na jakiekolwiek źródło (stronę, książkę). Rozumiesz, że jest pewna różnica między dwoma sposobami opisania tego samego zjawiska :-) -- (lcamtuf) 21:04, 2 paź 2006 (CEST)
Działanie Al jako czynnika sprzyjającego chorobie Alzheimera nie jest już takie spekulatywne, jak niegdyś - napisano na ten temat nawet kilka prac. Akurat ciężko mi przytoczyć konkretne przypisy, ale z tego co pamiętam, to coś takiego było napisane w publikacji, której sygnaturę znajdziecie tutaj: KLIK - jeśli ma ktoś lepsze źródło dojścia do tego artykułu, albo w ogóle lepszy artykuł - niech mnie sprawdzi...Devetto (dyskusja) 12:24, 21 gru 2007 (CET)
[edytuj] Zbiory herbaty na świecie
dane pochodzą z 1993 roku, nie wiem jak to skomentować poza "LOL"
[edytuj] Ze "Zgloś błąd"
na stronie o herbacie w (pod tytule) "sposób przyrządzania herbaty" jest błąd w opisie ilości parzenia biała herbata a żółta herbata:
BIAłA HERBATA Tę wykwintną herbatę parzyć można trzykrotnie...
Żółtą herbatę, podobni jak białą, parzy się tylko raz...
Zgłoszone: 09:22, 13 sty 2007 (CET)
Witam,
hasło pozbawione jest informacji o spożywaniu herbaty w kraju największego producenta- Indii. Najbardziej rozpowszechnionym sposobem picia herbaty w Indiach jest spożywanie jej w postaci osłodzonej i zagotowanej wraz z kardamonem i imbirem mieszaniny mleka i wody. Temperatura wrzenia takiej mieszaniny jest znacznie wyższa, o czym trzeba pamiętać podczas picia, bo można stracić naskórek na podniebieniu. Napój jest najczęściej serwowany w niewielkich szklaneczkach. Tego rodzaju "tee-shops" stanowią niezwykle częsty widok każdej indyjskiej ulicy czy drogi. Herbata podawana jest podróżnym przez okna pociągów na stacjach przy akompaniamencie okrzyków "Cae-cae,garam cae!!"... Podczas licznych podróży po Indiach NIE SPOTKAŁEM innej formy serwowania herbaty. Ponadto
informacja, jakoby herbata była rozpowszechniona w Tybecie jako napój popularny na równi z Kumysem jest nieprawdziwa. Narodowym trunkiem Tybetańczyków, serwowanym dzięki wstępnej fermentacji prosa jest chang (Cz-ang). Polecam teksty źródłowe: "Siedem lat w Tybecie" H. Harrera (dwa wydania polskie), wspomnienia Petera Aufschneitera (nie przełożone na polski), Autobiografia Dalaj Lamy "Freedom in exile", "Tybet" Snellgrove-Richardson (seria "ceramowska"), przewodniki wyd. Lonely Planet i inne. Te same źródła wskazują co to jest herbata serwowana na sposób tybetański, z solą i masłem z mleka jaków.
Konrad Myślik
- ściślej, w hasle pisze, że w przeszłości tzn. w VII w n.e. herbata stała się popularna wraz z kumysem. Obserwacje współczesne nie podważają, bo nie mogą, tego wniosku, zresztą do dziś herbata jest tam popularna (a nigdzie nie pisze, że najpopularniejsza). Chętnie dopiszę, że również piwo z prosa (chang) było równie popularne, ale ponieważ to jest w dziale historia, to musiałbym wiedzieć kiedy się pojawiło. --Piotr967 20:01, 8 cze 2007 (CEST)
[edytuj] Herbata
Chyba jest już wystarczająco rozbudowane. //Wilk 11:28, 15 sie 2005 (CEST)
- ZA:
- dobry txt, aż chce się napić mocnej czarnej Yun-nan. Są jedank fani odmian kenijskich (drobna jak zmielona kawa, czarna, sakramencko mocna) - może by Autor coś o tym dopisał?--KILIAN 13:48, 15 sie 2005 (CEST)
- Przeciw
- Ciekawy artykuł, ale pozostawia pewien niedosyt. Np: sposobów parzenia herbaty jest wiele. Nie ma też opisu działania herbaty na organizm człowieka. Brakuje też odnośników do źródeł. Skąd np: pochodzi tabelka z danymi o spożyciu herbaty na świecie? W sumie niestety sprzeciw, choć po uzupełnieniu wspomnianych informacji. Wystarczy przetłumaczyć z wiki-en. Polimerek 11:30, 16 sie 2005 (CEST)
- Artykuł niewątpliwie ciekawy, ale przedstawia wyłącznie herbatę jako produkt niejako gotowy do spożycia. Brakuje mi informacji botanicznych - odmian herbat (zielona czy biała nie są odmianami botanicznymi). Panther 08:28, 7 wrz 2005 (CEST)
