Fiat 508

Z Wikipedii

Fiat 508
Inne nazwy	Fiat 508 Balilla
Producent	Fiat
Premiera	Mediolan 1932
Okres produkcji	1932-1937
Poprzednik	Fiat 509
Następca	Fiat 1100 Balilla
Typy nadwozia	Berlina Torpedo Spider
Silniki	995 cm3 20 KM 1089 cm3 32 KM
Masa własna	760 kG

Fiat 508 zwany też 508 Balilla - to nieduży samochód osobowy, produkowany we Włoszech przez firmę FIAT i na licencji w Polsce w Państwowych Zakładach Inżynierii od roku 1932.

Spis treści 1 Historia 2 Polski Fiat 508 Balilla 3 Dane techniczno-eksploatacyjne 3.1 Model Fiat 508 III Junak 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Zaprezentowany na salonie samochodowym w Mediolanie w 1932 r. Fiat 508 był małym, dwudrzwiowym autem, z nadwoziami typu Berlina, Torpedo i Spider. W momencie prezentacji już nie był nowoczesny, ale w założeniach miał być przede wszystkim tani. Wyposażony był w silnik o pojemności 995 cm³ i mocy 20 KM i trzybiegową skrzynię biegów. Rok później pojawiły się wersje 508S, czyli Sport, wyposażona w silnik o mocy 30 KM oraz 508M, czyli Militare (wersja wojskowa). Następnie pokazano wersje: berlinetta aerodinamica, camioncino i furgoncino.

W 1934 roku przeprowadzono pierwsze zmiany. Zwiększono moc silnika z 20 do 24 KM i zastosowano czterobiegową przekładnię. Zwiększył się też rozstaw osi i dodano do oferty wersję czterodrzwiową.

W 1937 roku pokazano model 508C, oficjalnie nazwany 1100 Balilla. Zastosowano w nim silnik o pojemności 1089 cm³ i mocy 32 KM. W tym samym roku pokazano też wersję 508L, czyli Lunga (długi). Model 508C produkowano, głównie w wersjach wojskowych, do 1945 roku.

[edytuj] Polski Fiat 508 Balilla

Na mocy umowy licencyjnej, podpisanej 21 września 1932 roku z włoską firmą FIAT, rozpoczęto montaż a później produkcję małego samochodu osobowego Fiata 508 Balilla w Państwowych Zakładach Inżynierii w Warszawie. Było to najbardziej popularne auto osobowe na polskich drogach w latach trzydziestych. Do dnia dzisiejszego przetrwało niewiele egzemplarzy, zwykle w muzeach i kolekcjach prywatnych.

W Polsce produkowano pierwszą wersję Fiata, oznaczaną 508 I, w której stosowano silnik o pojemności 1 litra osiągający moc 20 KM. Zastosowano w nim wiele zmian konstrukcyjnych, wzmacniając m.in. ramę, oś przednią, tylny most, zmieniając charakterystykę zawieszenia, czy stosując inne koła. Wszystkie zmiany miały na celu dostosowanie samochodu do polskich dróg a w zasadzie ich braku (większość dróg krajowych była nieutwardzona). W latach 1934-1935 produkowano wersję 508 II.

W 1936 roku wprowadzono do produkcji model 508 III Junak oraz jego wersję wojskową 508 III/W Łazik. Modernizacja wersji cywilnej dotyczyła między innymi unowocześnienia nadwozia, powiększenia jego wnętrza, czy zwiększenia mocy silnika do 24 KM przy 3600 obr/min. 508 III Junak osiągał prędkość maksymalną 100 km/h i spalał 8 l/100 km, zaś 508 III furgon 85 km/h i 10-12 l/100km.

[edytuj] Dane techniczno-eksploatacyjne

[edytuj] Model Fiat 508 III Junak

• Silnik: czterocylindrowy, czterosuwowy z zapłonem iskrowym, chłodzony cieczą.
• Pojemność skokowa: 995 cm³
• Moc maksymalna 24 KM przy 3600 obr./min.
• Sprzęgło: cierne, jednotarczowe, sterowane nożnie
• Skrzynia biegów: o czterech przełożeniach z biegiem wstecznym, biegi 3 i 4 synchronizowane, dźwignia sterowania umieszczona w podłodze.
• Hamulce: zasadniczy - hydrauliczny, bębnowy, na wszystkie cztery koła, sterowany nożnie, pomocniczy - mechaniczny, na wał napędowy, sterowany dźwignią umieszczoną obok fotela kierowcy.
• Zawieszenie przednie: oś sztywna, wzdłużne resory piórowe, amortyzatory hydrauliczne, ramieniowe.
• Zawieszenie tylne: sztywny most napędowy, wzdłużne resory piórowe, amortyzatory hydrauliczne, ramieniowe.
• Nadwozie: oparte na ramie nośnej, typu sedan, zamknięte, czteromiejscowe, 4-o drzwiowe, metalowe na szkielecie drewnianym.
• Masa własna: 760 kG
• Prędkość maksymalna: 95 km/h
• Zużycie paliwa: 8 l/100 km

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Opis Polskiego Fiata 508 w serwisie "Polska Motoryzacja 1918 - 1945"
• Ocalić od zapomnienia - Polski Fiat 508