Knut Hamsun
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Knut Pedersen (Lom (Fylke, Oppland), 4 augustus 1859 – Nørholm bij Grimstad, 19 februari 1952), beter bekend onder het pseudoniem Knut Hamsun, was een Noors romanschrijver. Zijn werk verheerlijkt de verbondenheid van de mens met de aarde. In 1920 ontving hij de Nobelprijs voor de Literatuur "voor zijn monumentale werk Hoe het groeide", in het Noors: Markens Grøde.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog steunde Hamsun de pro-nazi regering van Vidkun Quisling, hetgeen zijn bijzondere reputatie danig aantastte. Hij had in 1943 een ontmoeting met Joseph Goebbels en schonk deze zijn bij de Nobelprijs behorende medaille. Tijdens zijn ontmoeting met Adolf Hitler, verzocht hij hem om Josef Terboven af te zetten als Noorse Reichskommissar.
Na de oorlog werd Hamsun enige tijd in een psychiatrische kliniek opgenomen om te onderzoeken of hij geen psychiatrische aandoening had. In 1948 werd hij tot een boete van 325.000 Noorse kronen veroordeeld wegens collaboratie.
[bewerk] Bekende werken
- Honger (1890)
- Mysteriën (1892)
- Pan (1894)
- Victoria (1898)
- Hoe het groeide (1917)
- De zwerver - Trilogie: Onder herfststerren/Con Sordino/De laatste vreugde
- De ring gesloten (1936)
- Langs overwoekerde paden (1949)