Byzantijns-Bulgaarse oorlogen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
|
||||||||||||||||||||
De Byzantijns-Bulgaarse oorlogen waren een reeks van conflicten tussen de Byzantijnen en de Bulgaren die begonnen toen de Bulgaren in de zevende eeuw naar de Balkan migreerden. Doordat ze succesvol de Byzantijnen op een afstand wisten te houden, konden ze hun eigen koninkrijk stichten. De Byzantijnen en Bulgaren vochten de komende eeuwen met wisselend succes, totdat de Bulgaren, onder leiding van Kroem, de Byzantijnen enkele verpletterende nederlagen toebrachten. Na Kroems dood in 814 wist zijn zoon, Omoertag een dertigjarige vrede te sluiten. In 893, gedurende de volgende grote oorlog, versloeg de Bulgaarse keizer Simeon I de Byzantijnen terwijl hij een groot Oost-Europees Rijk probeerde te vormen, maar hij faalde in zijn missie.
Johannes I Tzimiskes, Byzantijns keizer van 969 tot 976, wist in 971 het grootste gedeelte van het Bulgaarse Rijk te veroveren door Boris II te verslaan en Perslav, de Bulgaarse hoofdstad, in te nemen. Onder de heerschappij van Basileios II werd de rest van Bulgarije in 1018 ingenomen na de verpletterende Byzantijnse overwinning in de Slag bij Kleidion. Opstanden tegen de Byzantijnse heerschappij vonden plaats van 1040 tot 1041 en van ongeveer 1070 tot 1080, maar beide werden ze succesvol neergeslagen. In 1185 begonnen Peter IV en Ivan Asen I een opstand en het door interne problemen verzwakte Byzantijnse Rijk kon de opstand niet neerslaan en zo kwam het Tweede Bulgaarse Rijk tot stand.
Nadat de Vierde Kruistocht Constantinopel in 1204 had ingenomen, probeerde Kalojan de kruisvaarders tot bondgenoten te maken, maar het Latijnse Keizerrijk wees elke aanbod van een bondgenootschap met de Bulgaren af. Vanwege de koppigheid van de Bulgaren sloot Kalojan zich bij het Keizerrijk Nicea, een van de opvolgers van het Byzantijnse Rijk, aan, waardoor de macht van de kruisvaarders in het gebied sterk werd ingeperkt. Hoewel de neef van Kalojan, Boril, de zijde van de Latijnen koos, ging Borils opvolger wederom terug naar de Niceanen. Nadat het Latijnse Keizerrijk was heroverd door de Byzantijnen, maakten ze gebruik van de burgeroorlog die zich in Bulgarije voordeed. De Byzantijnen wisten enkele delen van Thracië in te nemen, meer deze werden door de Bulgaarse keizer Theodoor Svetoslav heroverd. De Byzantijns-Bulgaarse relatie bleef gespannen tot het moment waarop de Ottomanen het Bulgaarse Rijk in 1422 veroverde en het Byzantijnse Rijk in 1453.
