Etrúría
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Etrúría (venjulega kölluð Tyrrhenia í grískum og latneskum textum) var svæði á Mið-Ítalíu sem náði yfir stærstan hluta Toskana, og hluta Úmbríu og Latíum suður að ánni Tíber. Etrúría var kjarnasvæði menningar Etrúra á 8. öld f.Kr. en hún breiddist síðan út yfir Pódalinn og suður með strönd Tyrrenahafs allt til Kampaníu. Mörg borgríki Etrúra voru reist á grunni eldri þorpa frá tímum Villanovamenningarinnar sem stóð frá 12. öld til 8. aldar f.Kr..
Róm var syðst á þessu menningarsvæði þar sem hún stendur á bökkum Tíberfljóts og nokkrir etrúskir konungar ríktu yfir borginni þar til lýðveldið var stofnað 509 f.Kr. Á 4. öld f.Kr. gerðu Gallar innrás á Appennínaskagann og lögðu undir sig etrúsku borgirnar í Pódalnum. Á sama tíma hófu Rómverjar að leggja hluta Etrúríu undir sig og innlimuðu hana alla við upphaf 1. aldar f.Kr..
[breyta] Borgir
- Arezzo (Arretium)
- Caisra (Caere eða Cisra)
- Clusium (Clevsin)
- Curtun (Cortona)
- Felathri (Volaterrae, nú Volterra)
- Fufluna (Pupluna, latína: Populonium, nú Populonia)
- Perusia
- Tarchna eða Tarchuna (volska: Anxur, latína: Tarracina, nú Terracina)
- Tarquinia (Tarquinii)
- Veii
- Volci (Velch)
- Volsinii (Velzna)
- Vetluna eða Vatluna (latína: Vetulonium, nú Vetulonia)
