ناتو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| سازمان پیمان آتلانتیک شمالی
North Atlantic Treaty Organization |
|
|---|---|
  |
|
| دفتر مرکزی | بروکسل، بلژیک |
| زبان‌های رسمی | انگلیسی و فرانسوی |
| تعداد اعضا | ۲۶ کشور عضو و ۱۴ متحد عمده |
| دبیرکل | یاپ دی هوپ شفر |
| تأسیس | ۴ آوریل ۱۹۴۹ (۱۵ فروردین ۱۳۲۸) |
| وب‌گاه | nato.int |
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا ناتو[۲] (به انگلیسی: North Atlantic Treaty Organization با مخفف NATO) در ۴ آوریل ۱۹۴۹ میلادی (۱۵ فروردین ۱۳۲۸) با هدف دفاع جمعی در واشنگتن پایه‌گذاری شد و هم‌اکنون ۲۶ عضو دارد.[۳] قلب پیمان ناتو ماده پنج آن است که در آن کشورهای امضا کننده توافق کرده‌اند حمله نظامی علیه یک یا چند کشور عضو در اروپا یا آمریکای شمالی را به عنوان حمله به تمامی کشورهای عضو تلقی کنند و به مقابله آن برخیزند.[۴] مطابق ماده ۱۴ و پایانی این پیمان، متون انگلیسی و فرانسوی آن هر دو معتبر هستند، پیمان نزد دولت ایالات متحده آمریکا سپرده می‌شود و مطابق وظیفه دولت ایالات متحده نیز نسخه‌های مورد تایید آن را برای دولت‌های امضا کننده پیمان می‌فرستد.[۵]
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] اسناد و منابع
[ویرایش] پانویس
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «NATO»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۸ مه ۲۰۰۸).
- ↑ نام رسمی پیمان ناتو به زبان فرانسوی عبارت است از: Organization du Traité de l'Atlantique Nord با مخفف OTAN
- ↑ متن کامل پيمان آتلانتيک شمالى (فارسی). سایت دیپلماسی ایرانی. بازدید در تاریخ ۸ مه ۲۰۰۸.
- ↑ آشنايي با ناتو (فارسی). سایت همشهری آن لاین. بازدید در تاریخ ۸ مه ۲۰۰۸.
- ↑ متن کامل پيمان آتلانتيک شمالى (فارسی). سایت دیپلماسی ایرانی. بازدید در تاریخ ۸ مه ۲۰۰۸.
|
||||||||||
