Ακτή Ελεφαντοστού

Η Ακτή Ελεφαντοστού (γαλλικά: République de Côte d'Ivoire) είναι μια χώρα στη δυτική Αφρική. Συνορεύει στα νότια με τον κόλπο της Γουινέας, στα ανατολικά με την Γκάνα, στα βόρεια με την Μπουρκίνα Φάσο και το Μαλί, στα δυτικά με τη Γουινέα και τη Λιβερία. Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Γιαμουσσούκρο, ενώ μεγαλύτερη πόλη το Αμπιτζάν.

Πίνακας περιεχομένων

1 Ιστορία
- 1.1 Γαλλικός αποικισμός
- 1.2 Ανεξαρτησία
2 Δημογραφικά στοιχεία
3 Δείτε επίσης

[Επεξεργασία] Ιστορία

Λίγα είναι γνωστά για την Ακτή Ελεφαντοστού πριν την άφιξη πορτογαλέζικων πλοίων γύρω στη δεκαετία του 1460. Οι διάφορες εθνότητες της χώρας προέρχονται από γειτονικές περιοχές: οι Κρου ήρθαν από τη Λιβερία γύρω στο 1600, οι Σενούφο και οι Λόμπι κατέβηκαν νότια από την Μπουρκίνα Φάσο και το Μαλί. Το 18ο και 19ο αιώνα, ο λαός των Άκαν, μαζί και οι Μπαουλέ, μετανάστευσαν από την Γκάνα στο ανατολικό τμήμα της χώρας, ενώ οι Μαλίνκε από τη Γουινέα εγκαταστάθηκαν στα βορειοδυτικά.

[Επεξεργασία] Γαλλικός αποικισμός

Συγκριτικά με τη γειτονική Γκάνα, η Ακτή Ελεφαντοστού υπέφερε λιγότερο από το δουλεμπόριο. Τα ευρωπαϊκά εμπορικά και δουλεμπορικά πλοία προτιμούσαν άλλες παράκτιες περιοχές με καλύτερα λιμάνια. Τη δεκαετία 1840, η Γαλλία δελέασε τους τοπικούς αρχηγούς να εκχωρήσουν μονοπώλιο κατά μήκος της ακτής στους Γάλλους εμπόρους. Μετέπειτα, οι Γάλλοι κατασκεύασαν ναυτικές βάσεις για τον αποκλεισμό εμπόρων άλλων κρατών και ξεκίνησαν συστηματική κατάκτηση του εσωτερικού, η οποία πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1890, ύστερα από ένα μακροχρόνιο πόλεμο εναντίον δυνάμεων Μαντίνκα, κυρίως από την Γκάμπια. Μέχρι και το 1917 συνεχίστηκε ο ανταρτοπόλεμος από τους Μπαουλέ κι άλλες ομάδες στα ανατολικά.

Ο κύριος σκοπός της Γαλλίας ήταν να τονώσει την παραγωγή των εξαγώγιμων προϊόντων. Η Ακτή Ελεφαντοστού ήταν η μόνη χώρα της Δυτικής Αφρικής με μεγάλο αριθμό "αποίκων", καθώς οπουδήποτε αλλού στη Δυτική και Κεντρική Αφρική, Γάλλοι και Άγγλοι υπήρχαν κυρίως γραφειοκράτες. Κατά συνέπεια, το ένα τρίτο των φυτειών κακάο, καφέ και μπανάνας βρισκόταν στα χέρια Γάλλων πολιτών. Καταναγκαστικά έργα στις φυτείες αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας.

[Επεξεργασία] Ανεξαρτησία

Το Δεκέμβριο του 1958, η Ακτή Ελεφαντοστού έγινε αυτόνομη δημοκρατία της Γαλλικής Κοινότητας, μετά από δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε σε όλες τις χώρες που βρίσκονταν υπό γαλλική κυριαρχία στη Δυτική Αφρική. Η Ακτή Ελεφαντοστού έγινε ανεξάρτητο κράτος στις 7 Αυγούστου 1960, με πρωτεύουσα το Αμπιτζάν.

[Επεξεργασία] Δημογραφικά στοιχεία

Το 77% του πληθυσμού θεωρούνται αυτόχθονες κάτοικοι της Ακτής Ελεφαντοστού, ενώ ανήκουν σε διαφορετικές εθνικές ομάδες. Στη χώρα υπολογίζεται ότι ομιλούνται γύρω στις 65 γλώσσες. Τα γαλλικά, η επίσημη γλώσσα, διδάσκεται στα σχολεία και εξυπηρετεί σαν κοινή γλώσσα (λίνγκουα φράνκα) στα αστικά κέντρα, ειδικά στο Αμπιτζάν.

Καθώς η Ακτή Ελεφαντοστού θεωρείται ένα από τα πιο επιτυχημένα κράτη στη Δυτική Αφρική, περίπου το 20% του πληθυσμού αποτελείται από εργάτες από τα γειτονικά κράτη της Λιβερίας, της Μπουρκίνα Φάσο και της Γουινέας. Το γεγονός αυτό προκαλεί εντάσεις τα τελευταία χρόνια, καθώς οι περισσότεροι από τους εργάτες αυτούς είναι Μουσουλμάνοι, ενώ ο ντόπιος πληθυσμός είναι κυρίως Χριστιανοί Καθολικοί και ανιμιστές. Το 4% του πληθυσμού δεν έχει αφρικανικές ρίζες: πολλοί είναι Γάλλοι, Βρετανοί και Ισπανοί πολίτες, καθώς και Προτεστάντες ιεραπόστολοι από την Αμερική ή τον Καναδά.