Motî:siner

Èn årtike di Wikipedia.

siner (codjowaedje) [v.c.]

1. mete si no so on papî, en on scrijha ki nolu n' endè såreut fé l' parey. C' est s' feme k' a siné l' bay di louwaedje. I fåt siner pa vosse no d' djonne feye. >> siner l' contrat: si maryî. Kén imbaras Ç' a stî ç' djoû la Ki dj' a siné l' contrat (Li bea bouket). >> aler siner po on mariaedje: esse temon. F. être témoin de mariage.

2. diner çou k' on-z a. Il a siné tot çk' il aveut.

Disfondowes: siner, sinè, signî, signer, signè.

| siné [o.n.] sicrijhaedje u måke k' on sene avou. Il ont tertos metou leus sinés dissu m' plåstraedje. Vos avoz on bea siné. (Floribert Deprêtre & Nopère). On dit eto: sinaedje, signateure. F. signature. >> diner s' siné: leyî èn ôte siner a vosse plaece. F. déléguer sa signature.

Disfondowes: siné, sinè. Coinrece Coûtchant walon.

| sineu, sineuse u sinresse [o.f.n.] li ci (cene) ki sene. I sont dins les sineus del peticion. Disfondowes: sineu(se), sin'resse signeu(se).

| sinaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion et si rzultat) pol viebe "siner". C' esteut on poirtrait da Carter avou Begin et Sadate, li djoû do sinaedje del Påye do Camp David.