Motî:magnî
Èn årtike di Wikipedia.
magnî (codjowaedje) [v.c.]
1 fé moussî ene sacwè pal boke, ki nourixh li coir (tot cåzant des djins u des biesses). On dit eto: mindjî. F. manger.
2 distrure les tchås astok, tot djåzant d' on magnant må. On porea, c' est come on ptit cancer, mins ki n' magne nén l' pea tot åtoû, ni les tchås padzo. F. détruire, lyser.
3 fé moussî ene sacwè ådvins, tot djåzant d' ene celure (d' on coir, des foû ptitès biesses). F. phagocyter.
| magneu, magneuse u magnresse [o.f.n.] li ci (cene) ki magne. C' est on bon magneu. F. mangeur. >> magneu(se) di Bon Diu: li ci (cene) ki va tofer a messe, grand(e) catolike. F. dévot, fervent. >> magneu d' Bon Diu et tchiyeu d' diale: li ci (cene) ki fwait ses priyires comifåt, mins ki s' codût må avou les djins. F. faux-dévot.
| magnaedje [o.n.]
1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "magnî". Ene aspansreye, c' est l' magnaedje di dpus k' i n' fåreut. Les måyes di caracole divront prinde dins leu magnaedje 50 grames d' alun po-z espaitchî les afes di s' astaler (C. Massaux). Les ovrîs do tchmin d' fier, i fjhént leu magnaedje avou del farene di boûkete (ramexhné da J. Adam). On dit eto: amagnî, nouriteure. F. absorption, ration, nouriture.
2. plaece k' on dene a magnî å djibî dins ene tchesse. Ti vas å magnaedje, ti bouxhes on côp d' baston sol tene å mayisse, et les singlés t' vénront magnî dins l' mwin. F. mangeoire.
| magnant, magnante [addj.] ki magne.
Parintêye :
Mots d' aplacaedje :
