Motî:magnijhon
Èn årtike di Wikipedia.
magnijhon [o.n.]
1. eurêye. Ci plantiveus magnijhon vos sonnrè seurmint bon (M. David). F. repas, bouffe. >> fé magnijhon: aler rmagnî. Cwand on-z årè stî vey l’ Efant Djezus et ses parints, on rinterrè po fé magnixhon (Isy Cavraine). On dit eto: fé fricasse, rintchintchete. F. faire une bonne bouffe, casser la croûte.
2. amagnî. Et cisse catastrofe cial, del diyocsene, kibén va-t ele coster ? i courrè bråmint d' l' aiwe dizo l' Pont ds Åtches, må k' les payis etrindjirs ni fwaiynuxhe confyince al Beldjike po leu magnijhon (J. Lahaye). F. bouffetance, approvionnement alimentaire.
3. pitite sacwè po magnî. F. casse-croûte.
Etimolodjeye : viebe magnî, cawete -ijhon
