Vlamsche Primitievn
Uit Wikipedia
De benoaminge Vlamsche Primitievn ountstound in de 19ste eeuwe en verwyst noa de schilderschole die in de 15ste eeuwe in enigte steedn van de Zudelikke Nederlandn tout bloei kwam, surtout in Brugge, Gent, Doornik, Brussel, Leuven en 's-Hertogenbosch. Da gebied was ton 'n deel van 't ryk van de Bourgondische ertoogn en was 't economisch centrum van Europa.
De kunst van de Vlamsche Primitievn wordt enerzyds als 'n uutloper van de loatgotische styl beschouwd, anderzyds als 't begun van de renaissance in de noordelikke schilderkunst.
Kenmerknd is den andacht vo 't landschap, de mens en 't doageliks leevn, de zin vo 't detail en de religieuze ounderwerpn met 'n dikwyls verdookn symboliek. Deur middel van e geperfectioneerde olieverftechniek ip eiknoutn paneeln bereiktn ze 'n tout ton ounbekende levensechteid in de weergoave van de stoffelikke weireld.
Die oogstoande kunst wierd in de 19ste eeuwe 'primitief' genoemd omdat 't vo de klassieke kunst van de renaissance en 't academisme kwam en ôok omdat er nog gin lineair perspectief gebruukt wierd.
De groundleggers van de nieuwe schilderstyl woarn de Meester van Flémalle in Doornik, Jan van Eyck in Brugge en Rogier van der Weyden in Brussel.
In de twiddn elft van de 15ste eeuwe bouwdn Petrus Christus, Hans Memling en Gerard David in Brugge, Dieric Bouts in Leuven en Hugo van der Goes in Gent voort ip de technische en spirituele rykdom van de pioniers, woaran dan z'elk under eigen visie toevoegdn.
Van Dieric Bouts angt er e werk in de Brugsche Sint-Salvatorskathedroale: 't Drieluuk 'Martelinge van den Illign Hippolytus'. 't Middn- en rechterluuk zyn van em en 't linkerluuk is van Hugo van der Goes. Van d'andere meesters angn d'r werkn in 't Groeningemuseum in Brugge.
