Niyazi Berkes
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Niyazi Berkes (d. 21 Eylül 1908 - ö. 18 Aralık 1988), toplumbilimci. Kıbrıs’ın Lefkoşa kentinde doğdu. İstanbul Erkek Lisesi'nden sonra 1931'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nü bitirdi. Bir süre değişik işlerde çalıştı ve 1935'te İÜ Edebiyat Fakütesi'nde sosyoloji asistanı oldu. Aynı yıl Behice Boran'la birlikte ABD'de Chicago Üniversitesi'ne toplumbilim çalışmaları için gitti. 1939'da Türkiye'ye döndü, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesinde sosyoloji doçenti olarak göreve başladı. O dönemde "solculukla" ve "komünistlikle" suçlandı, 1948'de DTCF'nin tasfiyesi sırasında Pertev Naili Boratav ve Behice Boran'la birlikte Niyazi Berkes'i de görevinden uzaklaştırıldı.
- Daha çok bilgi için: DTCF Olayları
1952'de Kanada McGill Üniversitesi'nde öğretim üyeliğine başladı. 1975 yılında emekli olduktan sonra İngiltere'ye yerleşti. Burada öldü.
[değiştir] Eserleri
Özellikle Türkiye’nin Osmanlı İmparatorluğu döneminden günümüze dek geçirdiği değişimler üzerine araştırmalar ve bunlara ek olarak da kuramsal toplumbilim çalışmaları yaptı. 1942’de yazdığı Bazı Ankara Köyleri Üzerine Araştırma adlı alan çalışması toplumbilim alanında Türkiye’de yayımlanan ilk monografilerden biridir. Türkiye’de Çağdaşlaşma (1973) adlı çalışması ise toplumbilim alanında en önemli yapıtlarından biridir. Ayrıca 100 Soruda Türkiye İktisat Tarihi adlı 2 ciltlik çalışmasında toplumun ekonomik düzenini devlet-toplum ilişkileri açısından ele almıştır. Yazarın diğer önemli yapıtları arasında Siyasi Partiler (1964), Batıcılık, Ulusçuluk ve Toplumsal Devrimler (1965), Arap Dünyasında İslamiyet, Milliyetçilik ve Sosyalizm (1969), Atatürk ve Devrimler (1982), Teokrasi ve Laiklik (1984) yer alır. İletişim Yayınları'ndan çıkan Unutulan Yıllar adlı kitabında da 1940'lı yılların siyasal ve entelektüel ortamını anlatmaktadır.
Ayrıca Ziya Gökalp'in denemelerinden yaptığı çevirileri bir kitapta toplayıp İngiltere'de yayınlamıştır.
