Hümeze Suresi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
[[Resim:|175px|]] |
|
Sınıfı : Mekki | |
İsmin Anlamı | başkalarını arkasından çekiştirip kötülemeyi huy edinen kimse |
Başka isimleri | |
Sure numarası | 104 |
Geliş Zamanı | |
İstatistikleri | |
Ayet Sayısı | 9 |
Kelime Sayısı | 33 |
Harf Sayısı | 133 |
Konuya göre ayet dağılımı |
Hümeze Suresi, (Arapça: سورة الهمزة) Kur'an-ı Kerim'in 104. suresi.
Mekke'de nazil olmuştur. 9 ayetten oluşur. Sure, ismini ilk ayette geçen ve başkalarını arkasından çekiştirip kötülemeyi huy edinen kimse anlamına gelen hümeze kelimesinden alır.
Hümeze Suresi'nde, insanlar arasındaki ilişkilerde temel olan ahlak ilkelerinin bir kuralına dikkat çekmektedir. İnsanları arkalarından çekiştirip kötülemek ve karalamak, yüzlerine karşı hakaret edip, küçük düşürmeye çalışmak, sözlü olarak veya el kol, kaş göz işaretleri yaparak onların şeref ve haysiyeti ile oynamanın çok kötü davranışlar olduğu, bu kötü huy sahiplerinin cezalandırılacakları bu surede belirtilmiştir.
Tarihsel önce: Kıyame Suresi |
Sure metni: Hümeze Suresi | Tarihsel sonra: Mürselat Suresi |
Kur'an da sırası: | ||
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 |