Demirci, Manisa
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 Demirci, Türkiye |
|
|---|---|
 Manisa Siyasi Haritası |
|
| Harita | |
 Türkiye'de bulunduğu yer |
|
| Bilgiler | |
| Şehir nüfusu | 18,600[] (2007) |
| İlçe nüfusu | 51,000[] (2007) |
| Yüzölçümü | xxx km² |
| Rakım | 800 metre |
| Koordinatlar | |
| Posta kodu | 45900 |
| Alan kodu | 0236 |
| İl plaka kodu | 45 |
| Yönetim | |
| Ülke | Türkiye |
| Coğrafi Bölge | Ege Bölgesi |
| İl | Manisa |
| Kaymakam | Kamil Kıcıroğlu |
| Belediye başkanı | Mithat Erşahin |
| Yerel yönetim site | |
| İlçe kaymakamlık site | |
Demirci, Manisa'nın ilçelerinden birisidir ve Demirci, Asıl Ege ile İç Ege'nin dokunak noktasında 19.000 civarındaki merkez nüfusu ile şirin bir yerleşimdir.
Konu başlıkları |
[değiştir] Tarih
İlçenin merkezi, eski çağlarda Lydia Bölgesi ile Misis Bölgesi arasında doğal sınır olarak kabul edilen Demirci Dağı'nın batı eteklerinde kurulmuştur. Yontma Taş, Cilalı Taş, Bakır ve Tunç devirlerini yaşamış yerleşim alanıdır. Hitit, Frigo, Lidya, Pers, İskender, Bergama, Roma'nın ikiye ayrılmasından sonra Bizans (Doğu Roma) egemenliklerini tanıyan, yeni yerleşimlerle gelişen ilçe, Anadolu Beylikleri döneminde Türk egemenliği altına girmiştir. Bütün Anadolu'nun Türkleşmeye başladığı bir sırada Batı Anadolu'ya bir uç beyi olarak atanan Saruhanoğulları Gaza ve Cihad geleneği ve fethedilen yerlerin fethedenlere yurt olarak verilmesi geleneği içinde, Demirci ve Çevresi 1310 yılından sonra Türk egemenliğine girmiştir.
Saruhanoğlu Çuğa Bey, onun ölümünden sonra oğlu Devlethan ve onun da ölümünden sonra Yakup Çelebi, Demirci ve yöresinin hâkimi olmuşlardır. Saruhanoğulları'nın Osmanlı'ya bağlanmasından sonra Yıldırım Beyazıt, Saruhanoğlu Hızır Şah'a Demirci, Adala, Gördes, Kayacık ve Kemaliye taraflarının yönetimini bırakmıştır. Hızır Şah döneminde Demirci,icikler(http://www.iciklerkasabasi.com.tr.tc), Borlu ve çevre köylerinde birçok vakıf yapılmıştır. Kültürel yatırımlar gerçekleşmiştir. Osmanlı belgeleri Hızır Şah'ın adından da çok söz etmektedir. 141O'da Hızır Şah'ın öldürülmesiyle Devlet Han'ın oğlu Yakup Bey, Demirci'de hüküm sürmüştür. Saruhanoğulları'nın hâkimiyetinin 1412'de sona ermesi sonucu o tarihten 1920 tarihine kadar, yani Yunan işgaline kadar Osmanlı egemenliğinde kalan Demirci, Saruhan Sancağı'na bağlı olarak 1595 yılına dek veliaht şehzadelerin yönetimi altında bulunmuş bir kaza merkeziydi.
Kadılık idaresi 1754 yılına kadar sürmüş, o tarihten sonra Demirci, ayanların eline geçmiştir. Voyvoda Kocabaşı ile başlayan ayanlık yönetimi, Demirci'de belediye yönetimi kurulana kadar devam etmiştir. Demirci Kurtuluş Savaşı yıllarında sürekli işgal altında kalamamış ve özellikle Demirci Kaymakamı İbrahim Ehem’in örgütlediği akıncılarla Yunanlılara karşı başarılı bir direniş gösterilmiştir. Demirci, Kurtuluş Savaşı'nın en sıkıntılı günlerinde ümit ışığının parıldamasına neden olmuştur. Demirci zaferinin kazanılması; Bursa'nın Yunan işgali altına düştüğü, bu yüzden TBMM'nin heyecanla çalkalandığı ve bazı üyelerinin kendilerini tutamayarak ağladığı, Bursa Komutanı Bekir Sami Bey'in ve Alaşehir Havalisi Komutanı Aşir Bey'in görevlerinden alındığı bir dönemde bu olayların yatışmasına sebep olmuştur.
[değiştir] Coğrafya
İlçe, Ege Bölgesinin iç batı Anadolu bölümünde yer alır. İl Merkezi'ne 165 km uzaklığı nedeniyle diğer ilçelere nazaran en uzak ilçe konumundadır. Doğu ve kuzeydoğusunda Kütahya, kuzeyinde Balıkesir ili ile sınır teşkil eder ve güneyinde Manisa ilçelerinden Selendi, Kula, batısında ise Gördes ile kısmen de Köprübaşı ilçeleri ile çevrili bir konuma sahiptir. Kapalı havza konumunda olan ilçe; Simav Dağları ve 1475 m. yükseklikteki Akçakertik Sırtı, 1487 m: yükseklikteki Türkmen Dağı, 1535 m yükseklikteki Asi Tepesi bulunmaktadır. Ayrıca Demirci Simav Dağlarında Damcık, Ziyaret Tepe 1795 m. yüksekliktedir. İlçede kuzeyden güneye akmakta olan Demirci Çayı bulunmaktadır. İlke çayının kollarını ise Asi Tepesi dağının güney ve doğusuna düşen sahalarda sırayla Gümele Deresi, Değirmen Dere ve Iklıkçı Derelerinin birleşmesiyle Alaağaç Deresi ve nihayet daha doğuda Minnetler deresi oluşturmaktadır.
Bir Manisa ilçesi olmasına rağmen kültürel yapısı Kütahya'ya daha yakındır. Zaten Demirci ilçe merkezi Kütahya il sınırına 20 km uzaklıktadır.
Bu nüfus Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesinin kurulmasıyla 20.000'in üzerine çıkmıştır. Öğrenci sayısının fazlalığı ilçeye hem sosyolajik hem de ekonomik bir katkı sağlar. İlçenin 96 köyü bulunmaktadır. Köyleri ile beraber 1.233 km² alana sahiptir. Demirci halıları diğer bir manisa ilçesi olan Gördesin halıları gibi meşhurdur. Dağlık bir bölge olmasından ve ulaşım sıkıntıları yüzünden yıllardır bir türlü büyük bir gelişme gösterememiştir. Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nin kurulmasıyla gözle görülür bir gelişme gösterdiği de bir gerçektir.
[değiştir] Ekonomi
Başlıca geçim kaynakları az miktarda hayvancılık ve tarımdır. Tütün ve üzüm başlıca tarım ürünleridir.bunun dışında öğrenciler ekonomiyi oldukça olumlu yönde etkiler.ayrıca dünyaca ünlü halı fabrikalarıylada ekonomiye büyük katkıda bulunur
