แด๊นซ์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แด๊นซ์ (Electronic dance music)ในที่นี้หมายถึงดนตรีเต้นรำประเภทอีเลคโทรนิก ได้รับการสืบทอดมาจากดนตรีประเภทดิสโก้ในยุค 70 ดนตรีประเภทนี้มีต้นกำเนิดมาจากไนท์คลับในยุค 80 มีการใช้เครื่องดนตรีอีเลคโทรนิกอย่าง เครื่องสังเคราะห์เสียง,ดรัม แมชชีน,sequencer
เพลงแด๊นซ์ส่วนใหญ่ถูกแต่งขึ้นมาโดยคอมพิวเตอร์ และเครื่องสังเคราะห์เสียง ไม่ค่อยนิยมเครื่องดนตรีจริง โดยจะอยู่ในรูปแบบของ digital/electronic sound บีท 4/4 ช่วงระหว่าง 120bpm ไปจนถึง 200bpm เพลงประเภทเทคโน ,แทรนซ์ และเฮาส์ ได้รับความนิยมมาก
เนื้อหา |
[แก้] แนวเพลง
ดนตรีแด๊นซ์ มีหมวดหมู่ย่อยอยู่หลายประเภทเช่น เทคโน,เฮาส์,แทรนซ์,อีเลคโทร,เบรกบีท,ดรัมแอนด์เบส,อิตาโล ดิสโก้ และ ยูโรบีท เป็นต้น
สตีฟ ฮิลเลจ และ มิเควทท์ กิเรอดี ได้แยกแยะดนตรีประเภทอีเลคโทรนิกแด๊นซ์ ด้วย บีทส์เพอร์มินิท (bpm)[1] ดังนี้
- 60–90 bpm — ฮิปฮอปและดับ
- 90–120 bpm — ฮิปฮอปที่เร็วขึ้น และ บิ๊ก บีท/ทริป ฮอป
- 120–135 bpm — เฮาส์
- 135–155 bpm — เทคโน
- 155–180 bpm — ดรัมแอนด์เบส /จังเกิล
- 180 + bpm — hardcore gabber
[แก้] รายชื่อศิลปินแนวอีเลคโทรนิคแด๊นซ์ระดับต้นๆ
ดูรายชื่อเพิ่มจาก [1]
- Aphex Twin
- Basement Jaxx
- Björk
- DJ Shadow
- Kraftwerk
- Massive Attack
- Moby
- Paul Oakenfold
- Orbital
- Roni Size
