อิลยูชิน อิล-76

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อิลยูชิน อิล-76 (Ilyushin Il-76) อิล-76 ปรากฏตัวครั้งแรกในงานแสดงการบินที่ปารีส ปี 1971 บินครั้งแรกเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 1971 และส่งมอบให้กับกองทัพอากาศโซเวียต เมื่อปี 1974 ส่งมอบให้กับสายการบินแอโรฟล็อตในปี 1976 อิล-76 เป็นเจ๊ตลำเลียงแบบแรกของสหภาพโซเวียต โดยรุ่นที่ใช้งานทางทหารจะมีป้อมปืนท้าย อิล-76 ได้รับการดัดแปลงให้บรรทุกเชื้อเพลิงเพื่อใช้สำหรับเติมเชื้อเพลิงกลางอากาศให้กับเครื่องบินเจ๊ตทิ้งระเบิดเช่น ตูโปเลฟ ตู-22 (แบคไฟร์) อิล-76 ได้ทำสถิติความเร็วและความสูงที่สำคัญคือ ขึ้นสูงสุดที่ระยะ 2,000 เมตร โดยมีน้ำหนักบรรทุก 70,121 กิโลกรัม

[แก้] รายละเอียด อิลยูชิน อิล-76

• ผู้สร้าง :(บริษัทโรงงานสร้างอากาศยานแห่งสหภาพโซเวียต) ปัจจุบันคือบริษัทอิลยูชิน
• ประเภท:ลำเลียงขนส่งขนาดหนัก พิสัยบินไกล เจ้าหน้าที่ 4 นาย
• เครื่องยนต์:เทอร์โบแฟน โซโลวีเอฟ ดี-30 เคพี ให้แรงขับเครื่องละ 12,000 กิโลกรัม 4 เครื่อง
• กางปีก: 50 เมตร
• ยาว: 46.59 เมตร
• สูง: 14.76 เมตร
• พื้นที่ปีก: 300 ตารางเมตร
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 170,000 กิโลกรัม
• น้ำหนักบรรทุกสูงสุด: 40,000 กิโลกรัม
• อัตราเร็วเดินทางขึ้นสูง: 800 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะ 9,000 เมตร
• อัตราเร็วเดินทางประหยัด: 750 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะ 12,000 เมตร
• เพดานบินปกติ: 9,000-12,000 เมตร
• พิสัยบินเมื่อบรรทุกภารกรรมสูงสุด:5,000 กิโลเมตร
• พิสัยบินเมื่อบรรทุกเชื้อเพลิงสูงสุด: 6,700 กิโลเมตร

^[1]

[แก้] อ้างอิง

1. ^ อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522

อิลยูชิน อิล-76 เป็นบทความเกี่ยวกับ ทหาร การทหาร หรืออาวุธ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ อิลยูชิน อิล-76 ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ