อำเภอเบตง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อำเภอเบตง เมืองในหมอก ดอกไม้งาม ใต้สุดสยาม เมืองงามชายแดน ข้อมูลทั่วไป อักษรไทย อำเภอเบตง อักษรโรมัน Amphoe Betong จังหวัด ยะลา รหัสทางภูมิศาสตร์ 9502 รหัสไปรษณีย์ 95110 ข้อมูลสถิติ พื้นที่ 1,328.0 ตร.กม. ประชากร 56,471 คน (พ.ศ. 2550) ความหนาแน่น 42 คน/ตร.กม. ที่ว่าการอำเภอ ที่ตั้ง ที่ว่าการอำเภอเบตง เลขที่ 339 ถนนสุขยางค์ ตำบลเบตง อำเภอเบตง จังหวัดยะลา 95110 พิกัด 5°46′25″N, 101°3′38″E หมายเลขโทรศัพท์ 0 7323 1264 หมายเลขโทรสาร 0 7323 0448 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

เบตง เป็นอำเภอขนาดใหญ่ในจังหวัดยะลา นับเป็นอำเภอใต้สุดของประเทศไทย ตั้งเป็นอำเภอเมื่อ พ.ศ. 2441 คำว่า "เบตง" (Betong) มาจากภาษามลายูว่า "Buluh Betong" หมายถึง ไม้ไผ่ หรือ ไผ่ตง

เนื้อหา 1 ที่ตั้งและอาณาเขต 2 ประวัติ 3 การปกครองส่วนภูมิภาค 4 การปกครองส่วนท้องถิ่น 5 สภาพทางภูมิประเทศ 6 ประชากร 7 เศรษฐกิจ 8 แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] ที่ตั้งและอาณาเขต

อำเภอเบตงตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองยะลาประมาณ 140 กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอธารโต
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอจะแนะ (จังหวัดนราธิวาส) และรัฐเประ (ประเทศมาเลเซีย)
• ทิศใต้ ติดต่อกับรัฐเประ (ประเทศมาเลเซีย)
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับรัฐเกดะห์ (ประเทศมาเลเซีย)

[แก้] ประวัติ

เดิมพื้นที่ที่เป็นอำเภอเบตงขึ้นอยู่กับเมืองรามันซึ่งเป็น 1 ใน 7 หัวเมืองของมณฑลปัตตานี ต่อมาในปี พ.ศ. 2411 ได้ตั้งขึ้นเป็นอำเภอ ชื่อว่า อำเภอยะรม (ตั้งอยู่บ้านฮางุส หมู่ที่ 1 ตำบลเบตง) แบ่งการปกครองออกเป็น 6 ตำบล คือ ตำบลเบตง ตำบลยะรม ตำบลอิตำ ตำบลโกรเน ตำบลบาโลน และตำบลเซะ (โกร๊ะ)

ต่อมาในปี พ.ศ. 2442 จากผลการปักปันแดนระหว่างไทยกับมลายา (อาณานิคมของอังกฤษ) เป็นเหตุให้ตำบลอิตำ ตำบลโกรเน ตำบลบาโลน และตำบลเซะ (โกร๊ะ) รวม 4 ตำบล ถูกตัดออกจากอำเภอ
ยะรมไปรวมอยู่กับรัฐเประในมลายา อำเภอยะรมจึงเหลือการปกครองอยู่เพียง 2 ตำบล คือ ตำบลเบตงและตำบลยะรม ต่อมาได้มีการจัดตั้งตำบลอัยเยอร์เวงและตำบลฮาลา ซึ่งจากหลักฐานปรากฏว่า มีตำบลอัยเยอร์เวงในปี พ.ศ. 2462 และมีตำบลฮาลาในปี พ.ศ. 2486

ต่อมาอีก 21 ปี ในปี พ.ศ. 2473 สมัยที่พระพิชิตบัญชาการเป็นนายอำเภอ ได้ย้ายที่ตั้งที่ว่าการอำเภอจากบ้านฮางุส หมู่ที่ 1 ตำบลเบตง มาตั้งอยู่ที่บ้านกำปงมัสยิด หมู่ที่ 6 ตำบลเบตง พร้อมกับได้เปลี่ยนชื่อจาก "อำเภอยะรม" เป็น อำเภอเบตง ซึ่งเป็นภาษามาเลย์ มีความหมายว่า "ไม้ไผ่" (ที่ว่าการอำเภอหลังเก่าตั้งอยู่ใกล้กับสถานีตำรวจภูธรเบตงปัจจุบัน) และในปี พ.ศ. 2481 ได้ตั้งตำบลตาเนาะแมเราะ ปี พ.ศ. 2482 ได้ยุบตำบลฮาลาไปรวมกับตำบลอัยเยอร์เวง รวมทั้งได้ประกาศตั้งเทศบาลตำบลเบตงโดยครอบคลุมพื้นที่ตำบลเบตงทั้งหมด

ต่อมาเมื่อวันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2527 กระทรวงมหาดไทยประกาศตั้งตำบลธารน้ำทิพย์ ทำให้อำเภอเบตงมีการปกครองรวม 5 ตำบล คือ ตำบลยะรม ตำบลอัยเยอร์เวง ตำบลตาเนาะแมเราะ และตำบลธารน้ำทิพย์จนถึงปัจจุบัน

ต่อมาได้ย้ายที่ตั้งที่ว่าการอำเภออีกครั้งหนึ่ง เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 มาตั้งอยู่ที่ปัจจุบัน โดยมี ฯพณฯ นายกรัฐมนตรี พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ เป็นประธานเปิดอาคารหลังใหม่

[แก้] การปกครองส่วนภูมิภาค

อำเภอเบตงแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 5 ตำบล 27 หมู่บ้าน ได้แก่

1.	เบตง				(Betong)				-
2.	ยะรม				(Yarom)				7 หมู่บ้าน
3.	ตาเนาะแมเราะ				(Tano Maero)				7 หมู่บ้าน
4.	อัยเยอร์เวง				(Aiyoeweng)				9 หมู่บ้าน
5.	ธารน้ำทิพย์				(Than Nam Thip)				4 หมู่บ้าน

[แก้] การปกครองส่วนท้องถิ่น

ท้องที่อำเภอเบตงประกอบด้วยองค์การบริหารส่วนท้องถิ่น 5 แห่ง ได้แก่

• เทศบาลเมืองเบตง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเบตงทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลยะรม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลยะรมทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลตาเนาะแมเราะ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตาเนาะแมเราะทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลอัยเยอร์เวง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลอัยเยอร์เวงทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลธารน้ำทิพย์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลธารน้ำทิพย์ทั้งตำบล

[แก้] สภาพทางภูมิประเทศ

ตัวเมืองเบตงอยู่ห่างจากด่านชายแดนเบตงเป็นระยะทาง 7 กิโลเมตร เป็นเมืองที่มีความสำคัญด้านการท่องเที่ยวและการขนส่งสินค้า เป็นเมืองหน้าด่านที่จะนำสินค้าเข้าออกไปยังท่าเรือน้ำลึกปีนังของมาเลเซีย พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าไม้และทิวเขาสันกาลาคีรี

[แก้] ประชากร

อำเภอเบตงมีประชากร 56,471 คน ประกอบด้วยคนไทยหลากหลายเชื้อชาติ เป็นคนไทย-มลายูมุสลิมเกือบร้อยละ 50 คนไทยเชื้อสายจีน (เช่น ฮกเกี้ยน แต้จิ๋ว จีนแคะ กวางสี) ร้อยละ 30 และคนไทยพุทธราวร้อยละ 20 อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข ให้เกิดการผสมผสานกันระหว่างวัฒนธรรมที่หลากหลายได้อย่างลงตัว

ส่วนใหญ่จึงประกอบอาชีพทางด้านการเกษตร โดยเฉพาะการปลูกยางพาราเป็นพืชเศรษฐกิจ มีการทำสวนผลไม้และทำไร่ ส่วนในตัวเมืองนั้นประชากรจะประกอบอาชีพเกี่ยวกับการให้บริการด้านการท่องเที่ยว

[แก้] เศรษฐกิจ

นอกจากอุตสาหกรรมท่องเที่ยว เบตงยังเป็นแหล่งผลิตสินค้าเกษตรสำคัญ เช่น ยางพารา สัมโชกุน ดอกไม้เมืองหนาว ผักน้ำ เป็นต้น

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บเสียงจากเบตงถึงสถานการณ์ 3 จังหวัดภาคใต้
• yala.go.th
• อำเภอดอตคอม
• เว็บศูนย์กลางเบตง
• แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศพิกัดภูมิศาสตร์: 5.86121° 101.22803°
  • แผนที่ จาก มัลติแมป โกลบอลไกด์ หรือ กูเกิลแมปส์
  • ภาพถ่ายทางอากาศ จาก เทอร์ราเซิร์ฟเวอร์
  • ภาพถ่ายดาวเทียม จาก วิกิแมเปีย

อำเภอของจังหวัดยะลา
อำเภอ:	เมืองยะลา - เบตง - บันนังสตา - ธารโต - ยะหา - รามัน - กาบัง - กรงปินัง

อำเภอเบตง เป็นบทความเกี่ยวกับ จังหวัด อำเภอ หรือเขตการปกครองต่าง ๆ ของประเทศไทย ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ อำเภอเบตง ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประเทศไทย