ลายน้ำ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลายน้ำ (อังกฤษ: watermark) คือภาพที่สามารถสังเกตได้ในกระดาษ โดยปรากฏเป็นสีจางกว่าเมื่อนำกระดาษมาส่องผ่านแสง และเป็นสีทึบเมื่อนำกระดาษมาทาบบนวัสดุสีเข้ม ลายน้ำถูกคิดค้นขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 1825 (ค.ศ. 1282) ที่เมืองโบโลญ่า ประเทศอิตาลี ซึ่งช่างทำกระดาษใช้เป็นเครื่องหมายบอกผลิตภัณท์ของตน ลายน้ำยังใช้บนแสตมป์ เงินตรา หรือเอกสารทางราชการอื่น ๆ เพื่อป้องกันการปลอมแปลง
[แก้] ลายน้ำบนแสตมป์
ลายน้ำถือเป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งบนแสตมป์ มักใช้แยกความแตกต่างของแสตมป์ที่พิมพ์รุ่นต่าง ๆ ปัจจุบันมีการใช้ลายน้ำน้อยลง และมีการใช้วิธีอื่นในการป้องกันการปลอมแปลงมากขึ้น เช่น การใช้กระดาษที่ฝังด้ายสี (granite paper) หรือใช้หมึกที่เรืองแสงเมื่อส่องด้วยแสงอัลตราไวโอเลต เป็นต้น
