มายบัค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

มายบัค^[1] (Maybach; อ่านว่า ไมบาค) รถยนต์นั่งจากเยอรมัน บริษัทก่อตั้งโดย วิลเฮล์ม มายบัค และลูกชาย คาร์ล มายบัค รถยนต์ของมายบัคมีลักษณะเป็นรถยนต์หรูหราขนาดใหญ่ นอกจากนี้รถยนต์แล้ว มายบัคยังได้ผลิตเครื่องยนต์สำหรับอากาศยาน ให้แก่เรือเหาะ (Zeppelin) ปัจจุบันเดมเลอร์ไครสเลอร์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าของมายบัค โดยบริษัทตั้งอยู่ที่เมืองสตุตการ์ต เยอรมนี

ในระหว่างช่วง สงครามโลกครั้งที่ 2 มายบัคได้ผลิตรถยนต์และเครื่องยนต์สำหรับกองทัพเยอรมันเป็นส่วนใหญ่ ที่เป็นที่รู้จักได้แก่ แพนเซอร์ โฟร์ ไทเกอร์ วัน และ รถถังแพนเทอร์ ภายหลังสงคราม บริษัทยังคงได้ผลิตเครื่องยนต์ดีเซลสำหรับรถไฟ เช่น เครื่อง เยอรมัน วี200 และ บริติชเรล คลาส 52 ที่มีชื่อเสียง

ในปี พ.ศ. 2503 เดมเลอร์-เบนซ์ ได้ซื้อหุ้นส่วนใหญ่บริษัท และได้เปลี่ยนชื่อบริษัทเป็น Maybach Mercedes-Benz Motorenbau GmbH และในปี พ.ศ. 2512 ได้กลายมาเป็น MTU Friedrichshafen

เนื้อหา

1 รถยนต์หรูหรา
2 รถมายบัคที่ใช้เป็นรถยนต์พระที่นั่งในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
3 รุ่น
4 อ้างอิง
5 แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] รถยนต์หรูหรา

มายบัค 57 และ 62

มายบัค 57

มายบัค 62

มายบัคได้กลับมาสร้างรถยนต์หรูหราอีกครั้งหนึ่ง ภายใต้การดูแลของ เมอร์เซเดส-เบนซ์ โดยได้เริ่มออกมา 2 รุ่นได้แก่ มายบัค 57 และ มายบัค 62 มีลักษณะเหมือนกันแตกต่างกันตรงความยาวของตัวถังรถ รถมายบัคถือว่าเป็นรถในระดับหรูหรา ซึ่งราคาใกล้เคียงกับรถบริษัทอื่นเช่น เบนลีย์ หรือ โรลส์-รอยศ์ ในปี พ.ศ. 2548 มายบัคได้ออกรถยนต์รุ่น 57S มีลักษณะเป็นรถสปอร์ต โดยมีเครื่องยนต์ 6 ลิตร V12 เทอร์โบคู่ ผลิตแรงม้าได้สูงถึง 604 แรงม้า และ ทอร์กได้สูงถึง 737 ปอนด์/ฟุต

[แก้] รถมายบัคที่ใช้เป็นรถยนต์พระที่นั่งในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

มายบัค 62 สีครีม เลขทะเบียน ร.ย.ล.1 รถยนต์พระที่นั่งทรงในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลปัจจุบัน
มายบัค 62 สีครีม เลขทะเบียน 1ด-1992 รถยนต์พระที่นั่งสำรองในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลปัจจุบัน
มายบัค 62 สีน้ำเงิน-ทอง เลขทะเบียน 1ด-1991 รถยนต์พระที่นั่งในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลปัจจุบัน
มายบัค 62 สีน้ำตาล-ทอง เลขทะเบียน 1ด-1993 รถยนต์พระที่นั่งในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลปัจจุบัน

[แก้] รุ่น

ก่อนสงครามโลก

พ.ศ. 2462 (1919) มายบัค W1 - รถทดสอบโดยใช้ตัวถังของเมอร์เซเดส
พ.ศ. 2464 (1921) มายบัค W3 - มายบัครุ่นแรก แสดงในงานมอเตอร์โชว์ที่ เบอร์ลิน เครื่องยนต์ 70 แรงม้า 5.7 ลิตร เครื่องยนต์หกสูบแถวเรียง
พ.ศ. 2469 (1926) มายบัค W5 - เครื่องยนต์ 7 ลิตร 120 แรงม้า
พ.ศ. 2472 (1929) มายบัค 12 - เครื่องยนต์ V12
พ.ศ. 2473 (1930) มายบัค DSH - Doppel-Sechs-Halbe 1930-37
พ.ศ. 2473 (1930) มายบัค DS7 Zeppelin - 7 ลิตร V12, 150 แรงม้า
พ.ศ. 2474 (1931) มายบัค W6 - เครื่องยนต์เดียวกับ W5 แต่ฐานล้อกว้างขึ้น 1931-33
พ.ศ. 2474 (1931) มายบัค DS8 Zeppelin - 8 ลิตร V12, 200 แรงม้า
พ.ศ. 2477 (1934) มายบัค W6 DSG - เพิ่มประสิทธิภาพระบบขับเคลื่อนแบบโอเวอร์ไดรฟ์คู่
พ.ศ. 2478 (1935) มายบัค SW35 - 3.5 ลิตร 140 แรงม้า I6
พ.ศ. 2479 (1936) มายบัค SW38 - 3.8 ลิตร 140 แรงม้า I6
พ.ศ. 2482 (1939) มายบัค SW42 - 4.2 ลิตร 140 แรงม้า I6

W2 เป็นเครื่อง 5.7 ลิตร หกสูบแถวเรียง สั่งทำโดย สปายเกอร์เท่านั้น และในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 มายบัคได้ผลิตรถยนต์ประมาณ 1800 คัน

สมัยใหม่

พ.ศ. 2545 (2002) มายบัค 57 SWB และ 62 LWB
พ.ศ. 2548 (2005) มายบัค Exelero (รถต้นแบบแสดงในงาน IAA ที่แฟรงค์เฟิร์ต)
พ.ศ. 2548 (2005) มายบัค 57S SWB และ 62S LWB (อักษร S ย่อมาจากคำว่า special ที่แปลว่าพิเศษ มากกว่าความหมายของ sport ของรถสปอร์ต)