ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์ François Mitterrand
ประธานาธิบดีคนที่ 4 แห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 5 ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสคนที่ 21 ผู้ปกครองร่วมแห่งอันดอร์รา
ดำรงตำแหน่ง 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2524 – 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2538
นายกรัฐมนตรี	ปีแอร์ โมรัว โลรองต์ ฟาบิอูส์ ฌาคส์ ชีรัค มิแชล โรการ์ด เอดิต เครซซง ปีแอร์ เบเรโกวัว เอดูอาร์ด บัลลาดูร์
สมัยก่อนหน้า	วาเลรี ชิสการ์ด เดส์แตง
สมัยถัดไป	ฌาคส์ ชีรัค
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม
ดำรงตำแหน่ง 31 มกราคม พ.ศ. 2499 – 12 มิถุนายน พ.ศ. 2500
นายกรัฐมนตรี	กี มอล์เยต์
สมัยก่อนหน้า	โรแบร์ต ชูมอง
สมัยถัดไป	เอดูอาร์ด กอร์นิกลีอง-โมลีนีเอร์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
ดำรงตำแหน่ง 19 มิถุนายน พ.ศ. 2497 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2498
นายกรัฐมนตรี	ปีแอร์ มองแดส-ฟรองซ์
สมัยก่อนหน้า	เลอง มาร์ตีโนด์-เดอปลาต์
สมัยถัดไป	โมริส บูร์แชส-โมนูรี
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงโพ้นทะเลฝรั่งเศส
ดำรงตำแหน่ง 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2493 – 11 สิงหาคม พ.ศ. 2494
นายกรัฐมนตรี	เรอเน เปลอเวิง และ อองรี เกออีลล์
สมัยก่อนหน้า	ปอล กอสต์-ฟลอเรต์
สมัยถัดไป	หลุยส์ ฌัคกีโนต์
เกิด	26 ตุลาคม พ.ศ. 2459 ฌาร์นัค ประเทศฝรั่งเศส
ถึงแก่อสัญกรรม	8 มกราคม พ.ศ. 2539 (อายุ 79 ปี) ปารีส ประเทศฝรั่งเศส
สังกัดพรรค	พรรคสังคมนิยม
สมรสกับ	ดานีแยล มิตแตร์รองด์
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

ฟรองซัวส์ โมริส อาเดรียง มารี มิตแตร์รองด์ (François Maurice Adrien Marie Mitterrand) ^{ฟังเสียง} IPA: [fʁɑ̃swa mɔʁis mitɛˈʁɑ̃] (26 ตุลาคม พ.ศ. 2459 - 8 มกราคม พ.ศ. 2539) อดีตประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงโพ้นทะเลฝรั่งเศส

ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์เป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524 ถึง พ.ศ. 2538 โดยชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีในฐานะตัวแทนพรรคสังคมนิยม (PS) เขาชนะการเลือกตั้งครั้งแรกในการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส พ.ศ. 2524 กลายเป็นประธานาธิบดีสังคมนิยมคนแรกของสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 5และเป็นประมุขแห่งรัฐที่มาจากฝ่ายซ้ายคนแรกตั้งแต่ปี พ.ศ. 2500 และในการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส พ.ศ. 2531นั้น เขาก็ชนะอีกครั้งหนึ่งและดำรงตำแหน่งจนถึงปี พ.ศ. 2538 ก่อนที่จะต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคมะเร็งต่อมลูกหมากในปีเดียวกัน ในการดำรงตำแหน่งทั้งสองวาระนั้น เขาได้ยุบสภาเพื่อที่จะได้เสียงข้างมากในสภา แต่ทว่าพรรคสังคมนิยมก็ได้พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรทั้งสองครั้ง และทำให้เกิด "การบริหารร่วมกัน" ในสองปีสุดท้ายของทั้งสองวาระ โดยมีฌาคส์ ชีรัคเป็นแกนนำตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 ถึง พ.ศ. 2531 และเอดูอาร์ด บัลลาดูร์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2536 ถึง พ.ศ. 2538

ในปัจจุบันฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์เป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ดำรงตำแหน่งยาวนานที่สุดด้วยระยะเวลา 14 ปี ทั้งยังเป็นประธานาธิบดีที่อาวุโสที่สุดอีกด้วย (สิ้นสุดการดำรงตำแหน่งเมื่ออายุ 78 ปี) ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2539 หลังจากเฉลิมฉลองเทศกาลคริสต์มาสที่ประเทศอียิปต์

เนื้อหา 1 ประวัติ 1.1 สมัยดำรงตำแหน่ง 1.2 บทสุดท้ายของมิแตรรอง 2 เหตุการณ์สำคัญในสมัยดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี 2.1 การก่อการร้ายในฝรั่งเศส(เดือนกันยายน 1986 2.2 การประท้วงครั้งใหญ่ของนักศึกษาฝรั่งเศส 3 สภาวะทางเศรษฐกิจ 4 ผลงานที่สำคัญ

[แก้] ประวัติ

ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์เกิดเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2459 ที่เมืองฌาร์นัค จังหวัดชารองต์ แคว้นปัวตู-ชารองต์ ในครอบครัวจารีตนิยมและเลื่อมใสในนิกายโรมันคาทอลิก ชิลแบร์ต เฟลิกซ์ โฌเซฟ บิดาของเขาทำงานเป็นนายสถานีรถไฟ ต่อมาประกอบอาชีพที่โรงผลิตน้ำส้มสายชูจนเป็นประธานสมาคมสันนิบาตของผู้ผลิตน้ำส้มสายชู โดยที่ยายของเขานั้นเป็นชนชั้นสูง สืบเชื้อสายมาจาก[พระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 3]] แห่งกาสตีลและพระเจ้าจอห์นแห่งบรีแอนน์ กษัตริย์เยรูซาเลม ส่วนทางด้านมารดาของเขานั้นมีนามว่ามารี กาบรีเอลล์ อีวอนน์ ลอร์แรน ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากหลานสาวของสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์นที่ 22 ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์มีพี่น้อง 7 คน (ชาย 3 : โรแบร์ต, ฌากส์, ฟิลิป / หญิง 4) ภรรยาของเขา ดานีเอล มิตแตร์รองด์ แต่งงานกันในปี พ.ศ. 2487 มีลูกชาย 3 คนได้แก่ ปาสกาล (10 มิถุนายน พ.ศ. 2488 - 17 กันยายน พ.ศ. 2488), ฌอง-คริสตอฟ (19 ธันวาคม พ.ศ. 2489 — ) และกิลแบร์ต มิตแตร์รองด์ (4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2492 — ) และยังมีลูกสาวอีกหนึ่งคนคือ มาซารีน ปีโญต์ เขามีหลานชายคือ เฟรเดริค มิตแตร์รองด์ ซึ่งเป็นนักแสดงและนักหนังสือพิมพ์ (และซ้ำยังสนับสนุนฝ่ายขวา ฌาคส์ ชีรัคอีกด้วย) และยังมีลูกเขยคือ โรแบร์ต อาแน็ง ซึ่งเป็นนักแสดงและผู้กำกับชื่อดัง

มิตแตร์รองด์เข้าศึกษาที่อองกูแล็มตั้งแต่ พ.ศ. 2468 ถึง พ.ศ. 2477 ซึ่งเขาเป็นสมาชิกเชเออเซ (JEC) คือองค์กรสนับสนุนและกระตุ้นความสนใจในการเป็นคาทอลิกในสังคม (Action catholique) เขาได้เข้ากรุงปารีสในฤดูร้อนปี พ.ศ. 2477 และเข้าศึกษาที่โรงเรียนรัฐศาสตร์เอกชน (École Libre des Sciences Politiques) จนถึง พ.ศ. 2480

[แก้] สมัยดำรงตำแหน่ง

เมื่อสงครามโลกครั้งทมี่ 2 สิ้นสุดลง นายฟรองซัวส์ได้เข้าสู่เส้นทางการเมืองอย่างจริงจัง เริ่มจากการชนะการเลือกตั้งและได้เป็นส.ส. ในขณะที่อายุเพียง 30 ปี ต่อมาเขาดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกิจการทหารผ่านศึก ซึ่งในขณะนั้นเขาเป็นรัฐมนตรีที่มีอายุน้อยที่สุด

เขาเคยลงแข่งขันในการเลือกตั้งประธานาธิบดี แต่ต้องพ่ายแพ้แก่นายพลเดอโกลล์และวาเลรี ชิสการ์ด เดส์แตง เป็นระยะเวลา 16 ปีเต็มแห่งความพ่ายแพ้ แต่ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในปี 1981 นายฟรองซัวเป็นนักการเมืองฝ่ายซ้ายคนแรกที่ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดี และอีก 7 ปีต่อมาเขาได้ชัยชนะการเลือกตั้งอีกครั้ง จึงทำให้นายฟรองซัวได้เป็นประธานาธิบดีอีกครั้ง

[แก้] บทสุดท้ายของมิแตรรอง

วันที่ 8 มกราคม 1996 อดีตประธานาธิบดีฟรองซัว มิตแตรองด์ ถึงแก่อสัญกรรมด้วยวัย 79 ปี ขณะที่หลับอยู่ในอพาร์ทเมนต์ข้างๆสำนักงานของเขา หลังต่อสู้กับความเจ็บปวดจากโรคมะเร็งที่ต่อมลูกหมากมาเป็นระยะเวลาหลายปี และต้องได้รับการผ่าตัดถึง 3 ครั้ง

[แก้] เหตุการณ์สำคัญในสมัยดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี

[แก้] การก่อการร้ายในฝรั่งเศส(เดือนกันยายน 1986

• วันที่ 12 กันยายน 1986 ที่ย่านธุรกิจใจกลางกรุงปารีสเกิดระเบิดขึ้นที่ร้านขายอาหาร Cafétéria มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 42 คน
• วันที่ 18 กันยายน ผู้ช่วยทูตฝ่ายทหารฝรั่งเศสชื่อ Christian Goutierre ถูกฆาตกรรมที่เมืองเบรุต เลบานอน

สาเหตุที่ผู้ก่อการร้ายวางระเบิดที่กรุงปารีส เนื่องมาจากต้องการให้รัฐบาลฝรั่งเศสปล่อยตัวนายจอร์จ อิบราฮิม อับดลเลาะห์ หัวหน้ากลุ่มกองกำลังติดอาวุธปฏิวัติเลบานอน หรือกลุ่มฟาร์ล Farl ก่อการร้ายในฝรั่งเศสและอิตาลีตั้งแต่ปี 1980 รวมทั้งสังหารนักการทูตอเมริกันและอิสราเอลในกรุงปารีส นายจอร์จ อิบราฮิมเป็นชาวคริสต์เลบานอน นิยมฝ่ายซ้าย ถูกตำรวจฝรั่งเศสจับกุมได้ที่เมืองลียงทางใต้ของฝรั่งเศส ศาลสั่งจำคุก 4 ปีด้วยความผิดที่มีเอกสารปลอมและพกพาอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตพร้อมทั้งคดีอื่นๆที่เคยทำ เช่น การสังหารนักการทูตในกรุงปารีส เป็นต้น

[แก้] การประท้วงครั้งใหญ่ของนักศึกษาฝรั่งเศส

วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2529 นักเรียน นักศึกษา นักวิชาการและผู้ปกครองรวมตัวกันทำการประท้วง เนื่องจากความไม่พอใจที่รัฐบาลประกาศเปลี่ยนแปลงพระราชบัญญัติปฏิรูปการศึกษาระดับมหาวิทยาลัย ซึ่งจัดทำโดยนายอแลง เดอวาเกต์(Alain Devaquet)รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาระดับสูงหรือทบวงมหาวิทยาลัย เป็นผู้ร่างพระราชบัญญัติฉบับใหม่ขึ้นมา พระราชบัญญัติฉบับใหม่นี้ต้องการเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษามหาวิทยาลัยใหม่ เพื่อให้มหาวิทยาลัยมีการคัดเลือก แข่งขันและเลือกเฟ้นเฉพาะผู้ที่เก่งเฉพาะด้าน โดยเพิ่มค่าเข้าเรียนให้สูงขึ้นและออกประกาศนียบัตรใบปริญญาที่ระบุชื่อสถาบันแก่ผู้ที่ศึกษาจบปริญญาจากมหาวิทยาลัยนั้นๆ แต่นักศึกษาทำการประท้วงไม่เห็นด้วยกับพระราชบัญญัติฉบับใหม่ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะนำมาซึ่งความแตกต่างด้านคุณภาพ ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัย เกิดความไม่เสมอภาคทางการศึกษาและการมีอิสระในการเก็บค่าเล่าเรียน ทำให้ค่าเข้าเรียนสูงกว่าจำนวนที่กำหนดเดิม การประท้วงเริ่มขึ้นเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2529 มีการเจรจาระหว่างกลุ่มผู้ประท้วงและนายเดอวาเกต์ให้ยกเลิกพระราขบัญญัติฉบับใหม่นี้ แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จทำให้มีผู้คนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ในที่สุดรัฐบาลก็ประกาศยกเลิกการปฏิรูปการศึกษาในระดับมัธยมและระดับมหาวิทยาลัย การประท้วงยุติลงในวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2529

[แก้] สภาวะทางเศรษฐกิจ

การวางแผนการจัดระเบียบทางเศรษฐกิจ หลังจากที่นายฟรองซัวเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีฝรั่งเศส เขาได้วางแผนที่จะเปลี่ยนแปลงการจัดระเบียบทางเศรษฐกิจของฝรั่งเศสใหม่ คือ เริ่มระบบการโอนกิจการอุตสาหกรรมมาเป็นของรัฐ การโอนกิจการนี้ทำให้ระบบการให้สินเชื่อของประเทศตกอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐ และการให้ค่าชดเชยแก่บรรดาผู้ถึอหุ้นในกิจการที่ถูกยึดมาเป็นของรัฐจะกระทำในลักษณะพันธบัตรรัฐบาล แต่นโยบายนี้ไม่ได้ทำให้ประเทศฝรั่งเศสขยายตัวทางเศรษฐกิจมากนั อีกทั้งรัฐบาลมีนโยบายฟื้นฟูเศรษฐกิจโดยเริ่มจากการกระตุ้นการใช้จ่ายของผู้บริโภคในอัตราที่สูงขึ้น เป็นผลให้งบประมาณแผ่นดินขาดดุล เกิดภาวะเงินเฟ้อ อัตราดอกเบี้ยสูงขึ้น และปริมาณเงินหมุนเวียนในประเทศเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จากภาวะการเงินในอัตราสูง ทำให้เกิดภาวะกดดันแก่เงินฟรังค์ ก่อให้เกิดปัญหาต่อค่าเงินฟรังค์ในระบบการเงินยุโรป คือเกิดช่องว่างของอัตราดอกเบี้ยในยุโรปขึ้น

ในปี พ.ศ. 2529 (ค.ศ. 1986) สภาวะเศรษฐกิจของฝรั่งเศสขยายตัวอยู่ในระดับปานกลางร้อยละ1.9 การว่างงานที่เป็นปัญหาสำคัญในขณะนั้นลดลง อัตราเงินเฟ้อลดลงร้อยละ2 เป็นผลจากการลดลงของระดับราคาพลังงานที่นำเข้าการบริโภคอยู่ในระดับปานกลาง ขณะที่การลงทุนขยายตัวสูงขึ้น

[แก้] ผลงานที่สำคัญ

ในเวลา 14 ปีที่ดำรงตำแหน่งภายใต้ความคิดสังคมนิยม และมีผลงานที่สนับสนุนแนวคิดนี้มากมาย อาทิ

• ยกเลิกการประหารชีวิต
• ให้เสรีภาพแก่สถานีวิทยุโทรทัศน์
• ออกกฎหมายที่อยู่อาศัย (Loi Quilliot)
• ออกกฎหมายแรงงาน(Loi Auroux) ซึ่งเป็นกฎหมายที่กำหนดให้มีการทำงาน 39 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ และลูกจ้างสามารถลาหยุดงานได้ โดยที่นายจ้างต้องจ่ายเงินให้ และกำหนดให้มีการเกษียณอายุเมื่ออายุครบ 60 ปี
• ออกกฎหมายการศึกษาขั้นสูง (Loi Savary)
• ออกกฎหมายกระจายอำนาจทางการเมืองจากส่วนกลางสู่ภูมิภาค
• ปี 1992 การออกเสียงประชามติของสหภาพยุโรปทำให้นายฟรองซัวได้เป็นคนวางรากฐานการจัดตั้งเงินสกุลเดียวกันของยุโรป ที่เรียกว่า "ยูโร"
• การสั่งให้ประเทศฝรั่งเศสหยุดแผนทดลองนิวเคลียร์ใต้ดินในปี 1992
• ประธานาธิบดีฟรองซัวและนางมาร์กาเร็ต แธตเชอร์นายกรัฐมนตรีอังกฤษร่วมลงนามในสัญญาสร้างอุโมงค์คู่ลอดช่องแคบอังกฤษเพื่อเชื่อมระหว่างสองประเทศ เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 1986 ณ มหาวิหารแคนเทอเบอรี่ ประเทศอังกฤษ
• ริเริ่มให้สร้าง L'Arche de la défense ,La Pyramide du Louvre , La Bibliothèque Nationale
• ในสมัยประธานาธิบดีฟรองซัวมีการทำ cohabitation ที่ประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรีไม่ได้มาจากฝ่ายเดียวกัน ในสมัยนั้นเกิดขึ้น 2 ครั้ง
  • ครั้งที่ 1 เกิดขึ้นในปี 1986-1988 เป็นสมัยที่นายฟรองซัวแห่งพรรคฝ่ายซ้ายเป็นประธานาธิบดี แต่งตั้งนายชาก ชีรักแห่งพรรคฝ่ายขวาเป็นนายกรัฐมนตี
  • ครั้งที่ 2 เกิดขึ้นในปี 1993-1995 เป็นสมัยที่นาย Edouard Balladur เป็นนายกรัฐมนตรีมาจากพรรคฝ่ายขวา

สมัยก่อนหน้า	ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์	สมัยถัดไป
วาเลรี ชิสการ์ด เดส์แตง	ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส พ.ศ. 2524 - พ.ศ. 2538	ฌาคส์ ชีรัค
วาเลรี ชิสการ์ด เดส์แตง	ผู้ปกครองร่วมแห่งอันดอร์รา ร่วมกับ ฮวน มาร์ติ อี อลานิส และ ฮวน เอ็นริก วิเวส อี ซิซิเลีย พ.ศ. 2524 - พ.ศ. 2538	ฌาคส์ ชีรัค
เฟลิเป กอนซาเลส	ประธานคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป 30 มิถุนายน พ.ศ. 2532 - 31 ธันวาคม พ.ศ. 2532	ชาร์ลส์ เจมส์ ฮอเฮย์
โรแบร์ต ชูมอง	รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม รัฐบาลกี มอเยต์ 31 มกราคม พ.ศ. 2499 – 12 มิถุนายน พ.ศ. 2500	เอดูอาร์ด กอร์นิกลีอง-โมลินีเยร์
เลอง มาร์ติโนด์-เดอปลาต์	รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย รัฐบาลปีแอร์ มองแดส-ฟรองซ์ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2497 – 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2498	โมริส บูร์แชส-โมนูรี
ปอล กอสต์-ฟลอเรต์	รัฐมนตรีว่าการกระทรวงโพ้นทะเลและอาณานิคม รัฐบาลเรอเน เปลอวอง 1 และ อองรี เกออีลล์ 3 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2493 – 11 สิงหาคม พ.ศ. 2494	หลุยส์ ฌากีโนต์

ด • พ • ก ประมุขแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส
สาธารณรัฐที่ 1	สมัชชาแห่งชาติ • คณะมนตรีบริหาร (สาธารณรัฐที่ 1) • คณะกงสุล
สาธารณรัฐที่ 2	ฌากส์-ชาร์ลส์ ดูปงต์ เดอ เออร์ • คณะมนตรีบริหาร (สาธารณรัฐที่ 2) • หลุยส์-เออแชน กาเวญัค • หลุยส์ นโปเลียน โบนาปาร์ต
ว่างลง	หลุยส์ ฌูลส์ โตรชู
สาธารณรัฐที่ 3	อดอลฟ์ ตีแยร์ส • ปาตรีซ เดอ มาก-มาอง • ฌูลส์ เกรวี • มารี ฟรองซัวส์ ซาดี การ์โนต์ • ฌอง กาซีมีร์-เปอรีเยร์ • เฟลิกซ์ โฟร์ • เอมีล ลูเบต์ •อาร์มองด์ ฟาลีแยร์ส • เรย์มงด์ ปวงกาเร • ปอล เดชาแนล • อเล็กซ็องดร์ มิลเลอรองด์ • กาสตง ดูแมร์กู • ปอล ดูแมร์ • อัลแบร์ต เลอบรัง
วิชีฝรั่งเศส	ฟิลิป เปแต็ง
คณะรัฐบาลเฉพาะกาล	ชาร์ลส์ เดอ โกลล์ • เฟลิกซ์ กูแอ็ง • จอร์จ บิโดต์ • เลอง เบลิง
สาธารณรัฐที่ 4	แวงซองต์ โอรียอล • เรอเน โกตี้
สาธารณรัฐที่ 5	ชาร์ลส์ เดอ โกลล์ • อแลง โปเอร์ i • ชอร์ช ปงปิดู • อแลง โปเอร์ i • วาเลรี ชิสการ์ด เดส์แตง • ฟรองซัวส์ มิตแตร์รองด์ • ฌาคส์ ชีรัค • นิโกลาส์ ซาร์โกซี
(i) รักษาการ