พระเจ้าแทโจ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าแทโจ (태조 ?) หรือ ลี ซองเก (이성계 ?) เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โชซอนของเกาหลี ได้ปราบดาภิเษกเป็นพระเจ้าแทโจปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เกาหลี ภายหลังจากการขึ้นครองราชย์ได้ย้ายเมืองหลวงไปยังเมืองฮันยาง หรือ ฮันซอง ซึ่งก็คือ กรุงโซล เมืองหลวงของประเทศเกาหลีใต้ปัจจุบัน เป็นผู้สถาปนาพระราชวังเกียงบอก และยังทรงประกาศศาสนาประจำชาติเป็น ลัทธิขงจื๊อใหม่ หรือ ลัทธิขงจื๊อประยุกต์
เนื้อหา |
[แก้] ก้าวสู่อำนาจ
ในพ.ศ. 1931 แผ่นดินซึ่งปกครองโดยราชวงศ์โครยอที่มีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองแกซองปกครองเกาหลีมา 400 กว่าปี ใกล้ถึงจุดอวสาน ช่วงเวลานั้นเกาหลีตกอยู่ในยุคเสื่อมกษัตริย์ที่มีผู้ปกครองคือพระเจ้าอู พระองค์ทรงอ่อนแอ พวกขุนนางกลุ่มต่างๆ ต่างก็คอยปลุกปั่นจนเกิดความแตกแยกกันทั่วไปในราชสำนัก ทำให้ขุนนางแบ่งเป็นสองพวก คือ พวกชินจิน (พวกแนวคิดใหม่) และพวกควอนมุน (พวกอนุรักษนิยม) รวมทั้งการรุกรานของสลัดแวกูชาวญี่ปุ่นทำให้โกเรียวยิ่งอ่อนแอมากขึ้น ขุนพลที่สามารถต้านทางการรุกรานจากต่างชาติได้คือลี ซองเก และ แชร์ ยอง ในพ.ศ. 1911 จูหยวนจาง ล้มราชวงศ์หยวนตั้งราชวงศ์หมิง ทำให้ทางโกเรียวแบ่งเป็นสองฝ่าย คือ ฝ่ายที่สนับสนุนราชวงศ์หมิง นำโดย ลี ซองเก และฝ่ายสนับสนุนพวกมองโกลราชวงศ์หยวนที่ถูกล้มอำนาจไป นำโดย แชร์ ยอง
ในพ.ศ. 1931 ราชวงศ์หมิงส่งสารมาเตือนให้โครยอคืนดินแดนทางเหนือเป็นบริเวณกว้างที่เคยยึดไป แชร์ ยอง เห็นเป็นโอกาสที่จะหาข้อเหตุในการทำสงครามกับราชวงศ์หมิง ลี ซองเก ซึ่งเป็นขุนพลใหญ่ของราชวงศ์โครยอในขณะนั้น จึงได้ถูกมอบหมายให้นำทัพไปบุกคาบสมุทรเหลียวตง แต่เมื่อถึงแม่น้ำยาลู ลี ซองเกก็กบฏ และนำทัพทั้งหมดกลับมายึดเมืองหลวง เมืองแกซอง ประหารชีวิตแชร์ ยอง และบังคับให้พระเจ้าอูสละบัลลังก์ให้กับพระเจ้าชาง พระโอรส แต่ในพ.ศ. 1932 ลี ซองเก ก็สำเร็จโทษทั้งพระเจ้าอูและพระเจ้าชาง และตั้งให้พระเจ้ากงยัง เป็นกษัตริย์หุ่นเชิด ลี ซองเก เห็นว่าหากปล่อยประเทศให้ดำเนินภายใต้กษัตริย์ที่อ่อนแอต่อไป ประเทศคงไม่มีวันสงบสุข จึงได้ติดต่อกับกลุ่มขุนนางฝ่ายชินจิน เพื่อขอความสนับสนุนในการยึดอำนาจจากกษัตริย์ จากนั้นได้ยึดอำนาจโดยการคุมกำลังทั้งหมดเอาไว้
[แก้] ตั้งราชวงศ์ใหม่
ในพ.ศ. 1935 เมื่อลีซองเกได้เป็นผู้ปกครองแผ่นดินแล้ว ก็ได้ออกกฎหมายควาจอน ซึ่งยึดที่ดินของขุนนางต่างๆซึ่งเคยมีเอกสิทธิ์ในผลประโยชน์จากท่ดินนั้นให้มาเป็นของส่วนกลางทั้งหมด เพื่อตัดกำลังขุนนางฝ่านควอนมุนและสร้างกำลังความมั่งคั่งแห่ขุนนางฝ่านชินจินและฝ่ายอื่นๆที่สนับสนุนลีซองเก ในปีเดียวกันนั้นเอง ลีซองเกได้ปลดพระเจ้ากงยังและเนรเทศไปวอนจู และตั้งตนเองเป็นกษัตริย์ราชวงศ์ใหม่
เป็นธรรมเนียมของราชวงศ์ใหม่ของเกาหลีท่จะย้ายเมืองหลวง พระเจ้าแทโจทรงเลือกเมืองฮันยาง เพราะอยู่กึ่งกลางคาบสมุทรเกาหลีพอดี ใกล้ทะเล ดินอุดมสมบูรณ์ และตั้งอยู่ในทำเลดีตามหลักฮวงจุ้ย ในพ.ศ. 1937 พระเจ้าแทโจทรงเปลี่ยนชื่อเมืองเป็นฮันซอง และดำเนินการก่อสร้างกำแพงสิ่งปลูกสร้างต่างๆ รวมทั้งพระราชวังเกียงบก ซึ่งสร้างเสร็จในพ.ศ. 1938 และพระราชวังชังดอก สร้างเสร็จ พ.ศ. 1948
[แก้] สละบัลลังก์
ลีซองเกมีภรรยาอยู่คนหนึ่งก่อนที่จะขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าแทโจ แต่เสียชีวิตไปก่อน เมื่อขึ้นเป็นพระเจ้าแทโจ ก็ทรงอภิเษกกับมเหสีชินดอก และแต่งตั้งภรรยาคนก่อนที่ตายไปแล้วเป็นมเหสีชินอึย เมื่อถึงเวลาที่จะต้องหารัชทายาทสืบบัลลังก์ต่อไป พระเจ้าแทโจก็ทรงคิดว่า ลีพังวอน พระโอรสกับมเหสีชินอึย สมควรครองบัลลังก์อจากพระองค์ เพราะลีพังวอนมีบทบาทอย่างมากในการช่วยพระบิดากำจันขุนนางควอนมุนจนยึดบัลลังก์มาสำเร็จ แต่ลีพังวอนนั้นมีความเกลียดชังขุนนางฝ่ายชินจิน ทำให้ขุนนางฝ่ายชินจินต้องหาทางกำจัดลีพังวอนไม่ให้ครองราชย์ จอง โดจอน ขุนนางชินจิน ซึ่งมีอิทธิพลต่อพระเจ้าแทโจ ได้เสนอให้พระองค์เลือกพระโอรสที่พระองค์รักมากที่สุด ไม่ใช่พระโอรสที่เหมาะที่สุด พ.ศ. 1935 พระเจ้าแทโจก็ประกาศให้องค์ชายอึยอัน พระโอรสกับมเหสีชินดอก เป็นรัชทายาท
ในพ.ศ. 1941 มหเสีชินดอกสิ้นพระชนม์ พระเจ้าแทโจทรงเสียพระทัยอย่างมากจนไม่สนใจกิจการบ้านเมือง จองโดจอนเห็นเป็นโอกาสจึงวางแผนสังหารลีพังวอน แต่ลีพังวอนรู้ตัวเสียก่อน จึงนำทัพบุกเข้าวังเกียงบกสังหารองค์ชายอึยอันและจองโดจอน เมื่อสูญเสียมเหสีไปและพระโอรสยังเข่นฆ่ากันเอง พระเจ้าแทโจก็ทรงหมดอาลัยตายอยากและสละบัลลังก์ในพ.ศ. 1942 ให้ลีพังกวา พระโอรสกับมเหสีชินอึยอีกคน ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าจองจง ส่วนพระเจ้าแทโจเองนั้น ก็ทรงย้ายไปประทับที่เมืองฮัมนุง
[แก้] ปั้นปลายพระชนม์ชีพ
พระเจ้าแทโจสละบัลลังก์แล้วทรงดำรงตำแหน่งเป็น แทซังวัง (太上王 태상왕) เมื่อพระเจ้าจองจงขึ้นครองราชย์แล้ว ลีพังวอนก็ยังมีความขัดแย้งกับลีพังกานพระเชษฐาอีกคนหนึ่ง จนในพ.ศ. 1943 ลีพังวอนเนรเทศลีพังกาน ทำให้พระเจ้าจองจงหวั่นพระทัยไม่อาจนั่งบัลลังก์ได้ต่อไป จึงสละบัลลังก์ให้ลีพังวอน ให้ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าแทจงในที่สุด แต่พระเจ้าแทโจที่เมืองฮัมนุงก็ได้ยึดตราพระราชสัญจกรไว้ไม่ไห้พระเจ้าแทจงเพราะทรงแย่งชิงบัลลังก์มาด้วยการเข่นฆ่าพี่น้อง พระเจ้าแทจงได้ส่งทูตไปหาพระเจ้าแทโจหลายครั้ง แต่ทูตทุกคนก็ถูกพระเจ้าแทโจสังหารหมด
พระเจ้าแทโจสิ้นพระชนม์ในที่สุดในพ.ศ. 1950
[แก้] ดูเพิ่ม
| รัชสมัยก่อนหน้า: - |
ประมุขแห่งเกาหลี ราชวงศ์โชซอน พ.ศ. 1935 - พ.ศ. 1941 |
รัชสมัยถัดไป: พระเจ้าจองจง |
 |
พระเจ้าแทโจ เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ พระเจ้าแทโจ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
