การเขียนคำทับศัพท์ภาษาบาลี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การเขียนคำทับศัพท์ภาษาบาลี สำหรับใช้ในการเขียนอักษรไทยนั้นมีระบบที่ค่อนข้างชัดเจน อาจมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องเรื่อยมาตั้งแต่สมัยโบราณ ปัจจุบัน (พ.ศ. 2549) ราชบัณฑิตยสถานยังไม่ได้วางหลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาบาลี แต่ในบรรดาชาวไทยที่รู้ภาษาบาลี จะยึดธรรมเนียมการทับศัพท์ที่สืบทอดต่อๆ กันมา จนอาจกล่าวได้ว่าเป็นมาตรฐานไปแล้ว
เนื้อหา |
[แก้] การทับศัพท์ภาษาบาลี
การทับศัพท์ภาษาบาลีด้วยอักษรไทยนั้น อาจแตกต่างจากการทับศัพท์ภาษาอื่นๆ เนื่องจากภาษาบาลีไม่มีอักษรเฉพาะ ดังนั้น การทับศัพท์ด้วยอักษรไทย จึงไม่อาจระบุได้ว่าทับศัพท์จากอักษรต้นแบบชนิดใด แต่ยึดถือจากเสียงเดิมเป็นหลัก โดยมีแบบแผนดังนี้
[แก้] พยัญชนะ
(พยัญชนะเดี่ยวๆ เมื่อไม่มีสระมาประสม ถือว่าไม่มีเสียง จะเขียนจุดใต้ตัวอักษรนั้น แต่เพื่อความสะดวกในการเขียนอ่าน ในที่นี้จึงไม่ใส่จุด)
วรรค ก | ก | ข | ค | ฆ | ง |
---|---|---|---|---|---|
วรรค จ | จ | ฉ | ช | ฌ | ญ |
วรรค ฏ | ฏฺ | ฐ | ฑ | ฒ | ณ |
วรรค ต | ต | ถ | ท | ธ | น |
วรรค ป | ป | ผ | พ | ภ | ม |
อวรรค | ย ร ล ว ส ห ฬ อํ |
หมายเหตุ, ในการเขียนภาษาบาลีด้วยอักษรไทย ไม่นิยมเขียนเชิงของพยัญชนะ ญ และ ฐ
[แก้] สระ
- อ อา
- อิ อี
- อุ อู
- เอ โอ
[แก้] เครื่องหมาย
เครื่องหมายอื่นๆ ที่ใช้ในการทับศัพท์ภาษาบาลีได้แก่
- จุด ใต้ตัวพยัญชนะ เมื่อพยัญชนะนั้นเป็นตัวสะกด หรือกล้ำเสียง เช่น จกฺก (อ่านว่า จัก-กะ)
- นิคหิต คือ วงกลมเล็กๆ เหนือพยัญชนะ เพื่อให้ออกเสียงเหมือนมี งฺ สะกด เช่น ตฺวํ (อ่านว่า ตวัง), พุทฺธํ (อ่านว่า พุท-ธัง)
[แก้] การทับศัพท์จากอักษรโรมัน
สำหรับภาษาบาลีที่เขียนด้วยอักษรโรมัน มีธรรมเนียมการทับศัพท์ ดังนี้
[แก้] พยัญชนะ
k | kh | g | gh | ng | |
c | ch | j | jh | ñ | |
t | th | d | dh | n | |
t | th | d | dh | n | |
p | ph | b | bh | m | |
y | r | l | v | s | h |
[แก้] สระ
- a ā
- i ī
- u ū
- e o
[แก้] ตัวอย่างการทับศัพท์
- Namo tassa bhagavato arahato sammāsambhuddhassa.
- นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส.
[แก้] การทับศัพท์แบบอื่น
สำหรับบุคคลทั่วไปที่ไม่ได้ศึกษาภาษาบาลี อาจประสบปัญหาในการอ่านภาษาบาลีอักษรไทย ที่ทับศัพท์ตามแบบข้างต้น ด้วยเหตุนี้ จึงนิยมใช้การทับศัพท์อย่างง่าย เพื่อความสะดวกในการอ่านสำหรับบุคคลทั่วไป โดยไม่ใช้เครื่องหมายจุด และเพิ่มวิสรรชนีย์
- Namo tassa bhagavato arahato sammāsambuddhassa.
- นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นอกจากนี้ ในตำราเก่าๆ อาจใช้ ยามักการ หรือ การันต์ แทนจุดใต้อักษร เช่น
- ตมัต์ถํ ตโต เวส์สัน์ตโร ราชา.
- (ตมตฺถํ ตโต เวสฺสนฺตโร ราชา)