Zamek w Toszku
Z Wikipedii
Zamek w Toszku – częściowo zrekonstruowana w drugiej połowie XX wieku budowla z XV wieku, obecnie siedziba toszeckich placówek kultury.
Historia budowli obronnych w Toszku sięga prawdopodobnie X-XI wieku, kiedy to na miejscu obecnego zamku stał drewniany gród, niegdyś kasztelania, należący w okresie rozbicia dzielnicowego do książąt śląskich, zastąpiony murowanym zamkiem na początku XV wieku. W 1429 zniszczyli go husyci, a odbudował i uczynił z niego swoją stałą siedzibę Przemysław Toszecki, książę z linii oświęcimskiej. Po jego śmierci w 1484 zamek był własnością książąt opolskich do śmierci Jana II Dobrego w 1532, a potem jako lenno królów czeskich przeszedł w ręce Habsburgów. Następnie zastawiony rodzinie Redernów został przez nią wykupiony w 1592 i odbudowany w stylu renesansowym. Redernowie nie tylko naprawili zniszczenia spowodowane pożarem z 1570, ale dodatkowo dobudowali pomieszczenia mieszkalne w części bramnej. Siostrzenica Jerzego II Rederna wyszła za mąż za hrabiego Kaspra Colonnę, któremu później jako właścicielowi zawdzięczał toszecki zamek kolejną przebudowę. W XVIII wieku rezydencja kilkakrotnie zmieniała właściciela, najpierw był nim baron Johann Dietrich von Peterswald, potem Franciszek Karol Kotuliński, Pasadowscy, w końcu rodzina poety Josepha von Eichendorffa. W 1897 Eichendorfowie sprzedali posiadłość hrabiemu Franciszkowi Adamowi Gaschinowi. Po pożarze z 1811 nie planowano już odbudowy rezydencji; w 1840 ruinę kupił Abraham Guradze. Jego rodzina była w posiadaniu zamku do II wojny światowej. W latach 1957-1963 zamek został częściowo odbudowany[1].
Całość pierwotnego założenia zamku znajduje się dziś pod ziemią. Prace archeologiczne pozwoliły stwierdzić, że do pierwszej murowanej budowli należy środkowa część bramy wjazdowej. Również czterokondygnacyjna baszta u podstawy czworoboczna, powyżej ośmioboczna stoi na swoim pierwotnym miejscu, kryjąc pod sobą głębokie lochy. Za czasów Colonna powstały dwie boczne flankujące wjazd wieże. Budynek od północnej strony muru obronnego był w XVII wieku stajnią, o czym świadczyły zachowane ozdobne żłoby końskie w formie wnęk; w XVIII wieku zamieniony został na oranżerię. Prace przy przebudowie zamku zlecił Colonny mediolańskiemu architektowi Janowi Seregno, który był prawdopodobnie autorem projektu dwóch kamiennych ozdobnych portali: mniejszego nad wjazdem do stajni (z herbem Colonnów) i głównego wiodącego do rezydencji.
Obecnie zamek stanowi siedzibę Centrum Kultury "Zamek w Toszku"[2].
Przypisy
[edytuj] Źródło
- Tomasz Jurasz: Zamki i ich tajemnice. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1972.
- Jan F. Lewandowski: Historia zamku w Toszku (pl). [dostęp 29 lutego 2008].
Bielsko • Brynek • Bytom - Miechowice • Chałupki • Chudów • Czuchów • Gliwice • Kamieniec • Karwina - Frysztat • Katowice • Katowice - Załęże • Koszęcin • Krzyżanowice • Jastrzębie-Zdrój - Borynia • Moszna • Nakło Śląskie • Niemodlin • Opole - Zamek Górny • Opole - Zamek Piastowski • Ostrawa - Śląska Ostrawa • Pławniowice • Pogrzebień • Pszczyna • Rogów Opolski • Ruda Śląska • Rudy • Rzuchów • Siemianowice Śląskie • Siemianowice Śląskie - Michałkowice • Sośnicowice • Świerklaniec • Świętochłowice • Toszek • Tychy • Ujazd • Żyrowa
Nieistniejące: Bytom - Szombierki • Świerklaniec • Świętochłowice