Wołodymyrko Wołodarowicz

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Wołodymyrko Wołodarowicz, Władymyrko, Wołodymirko, - ur. 1104, zm. 1152) - książę zwenihorodzki, książę halicki od 1141, syn Wołodara Rostysławicza.

W 1124 został księciem na Zwenihrodzie, w 1129, po śmierci brata Rościsława, księciem przemyskim.

Stopniowo zjednoczył księstwa: przemyskie, zwenihorodzkie, halickie i trembowelskie. Dzięki temu Wołodymyrko stał się twórcą Księstwa Halickiego.

Stolicą zjednoczonego księstwa ustanowił Halicz, zajęty w po śmierci jego kuzyna Iwana Wasylowicza (1141). Władając rozległymi ziemiami zjednoczonego księstwa halickiego zamierzał zjednoczyć pod swoim berłem również wszystkie ziemie ruskie, jednak doznał porażki z rąk księcia kijowskiego Wsiewołoda II Olegowicza. W 1144 rozgromił powstanie bojarów halickich, którzy na tron chcieli powołać jego krewnego Iwana Berładnika, któremu na krótko udało się zdobyć Halicz.

Występował jako sojusznik księcia Jerzego Dołgorukiego w jego walce z księciem Izjasławem i pomógł mu zdobyć Kijów. Prowadził ciągłą walkę z Królestwem Węgier, opierając sie na sojuszu z cesarzem bizantyjskim Manuelem Komnenem. W 1152 zawarł pokój z królem węgierskim Gejzą II.

Dwukrotnie walczył z księciem polskim Bolesławem Krzywoustym. W 1024 zorganizował udaną łupieżczą wyprawę na Biecz, co spowodowało odwetową wyprawę Bolesława Krzywoustego, zakończoną przegraną przez Wołodymyrka bitwą pod Wilichowem. Do kolejnych walk z Polakami doszło w 1135, kiedy Wołodymyrko najechał Małopolskę i zdobył Wiślicę.

Jego żoną była nieznana z imienia córka króla Węgier Kolomana Uczonego, którą poślubił około roku 1117. Miał z nią syna Jarosława zwanego Ośmiomysłem.

Poprzednik
nowy tytuł