Księstwo Zwenihorodzkie
Z Wikipedii
Księstwo Zwenihorodzkie - księstwo ruskie z siedzibą w Zwenihorodzie, dawnym grodzie, obecnie wsi w rejonie pustomyckim obwodu lwowskiego.
Pierwsza wzmianka o grodzie pochodzi z Powieści minionych lat z lat 1086-1087, jednak największy rozwój księstwa przypadł na wiek XII, kiedy rządził w nim prawnuk Jarosława Mądrego - Wołodymyrko (ojciec księcia halickiego Jarosława Ośmiomysła). Od tego czasu do 1444 Zwenihorod był stolicą udzielnego księstwa.
W 1126, po śmierci księcia Rościsława, brata Wołodymyrka, księstwo połączono z Księstwem Przemyskim, a w 1141 również z Księstwem Trembowelskim.
W 1144 Wołodymyrko przeniósł stolicę księstwa do Halicza. Książę kijowski Wsewołod II podejmował dwukrotnie próby zajęcia księstwa, ale został pokonany.
Około 1239 tereny księstwa zostały zdobyte przez Batu-chana, znajdowały się w zależności lennej od Tatarów. Stolica księstwa po najeździe już nigdy nie podniosła się z upadku. Po 1340 tereny księstwa należały do państwa polskiego.
[edytuj] Kniaziowie Zwenigrodu
do Księstwa Halickiego (1145-1206)
