Wiola opolska

Z Wikipedii

Wiola (Wencisława-Wiola) (zm. 7 września 1251 r.) - księżna opolsko-raciborska, żona Kazimierza I opolskiego.

Spis treści 1 Pochodzenie 2 Data i okoliczności zawarcia małżeństwa 3 Dalsze losy 4 Bibliografia 5 Przypisy 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Pochodzenie

Jej pochodzenie pozostaje dyskusyjne. Kronikarz Jan Długosz przekazał informację, że pochodziła z Bułgarii. Sporą popularnością cieszyła się hipoteza Władysława Dziewulskiego, że Wiola była Bułgarką i córką cara Kałojana lub jego następcy Boriła^[1]. Pogląd ten został zakwestionowany przez Wincentego Swobodę^[2]. J. Horwat wysunął domysł, że Wiola mogła być księżniczką węgierską, córką Beli III z drugiego małżeństwa albo jego syna i następcy Emeryka^[3]. Obecnie zdaje się przeważać pogląd, że pochodzenie Wioli należy uznać za nieznane^[4].

[edytuj] Data i okoliczności zawarcia małżeństwa

Wiola wyszła za mąż za Kazimierza I, księcia opolskiego w latach 1212–1220.

Zwolennicy teorii o bułgarskim pochodzeniu księżnej opolskiej wiążą zawarcie małżeństwa Wioli i Kazimierza wiąże się z udziałem niewymienionego z imienia polskiego księcia w piątej wyprawie krzyżowej. Badacze w większości identyfikują tego księcia z Kazimierzem I opolskim^[5]. Zwolennicy hipotezy o bułgarskim pochodzeniu Wioli przypuszczają, że małżeństwo zostało zapośredniczone przez węgierskiego króla Andrzeja II. Ten ostatni w drodze powrotnej z wyprawy krzyżowej zaręczył swoją córkę Annę Marię z bułgarskim carem Iwanem Asenem II. Przy okazji krewną cara, Wiolę, wydano za mąż za Kazimierza I, wracającego wraz z Andrzejem.

Według innej hipotezy Kazimierz I opolski był identyczny z bliżej nieznanym rycerzem węgierskim, krewnym króla i dowódcą oddziału, który w styczniu 1218 roku w górach Libanu został zdziesiątkowany. Sugerowałoby to, że poślubił królewską krewną, Wiolę, jeszcze przed wyruszeniem na krucjatę, czyli najpóźniej w 1217 roku^[6].

[edytuj] Dalsze losy

Owdowiała 13 maja 1229 lub 1230. Próbowała rządzić w imieniu małoletnich synów; ostatecznie musiała się zgodzić na regencję kuzyna zmarłego męża - Henryka I Brodatego.

Na mocy testamentu swojego syna Mieszka Otyłego w 1246 otrzymała kasztelanię cieszyńską, jako oprawę wdowią.

Wiola z Kazimierzem miała synów Mieszka Otyłego i Władysława opolskiego oraz córki Więcesławę i Eufrozynę. Przez tą ostatnią była babką po kądzieli króla Władysława I Łokietka.

[edytuj] Bibliografia

• Dziewulski W., Bułgarka księżną opolską, "Sobótka", t. 28, 1973, s. 159-182.
• Horwat J., Książęta górnośląscy z dynastii Piastów. Uwagi i uzupełnienia genealogiczne, Ruda Śląska 2005, s. 26-27.
• Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, t. 3, Wrocław 1977.
• Zientara B., Henryk Brodaty i jego czasy, wyd. 2, Warszawa 1997.

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Worldwide Guide to Women in Leadership - Poland Substates
• Śląsk i terytorium pszczyńskie pod rządami Piastów
• WODIiP Opole - Piastowie Śląscy, Książęta śląscy na drodze do zjednoczenia Polski
• Montes Tarnovicensis/Tarnowskie Góry - Repty Norbertanów
• Die Politische Zugehörigkeit von Rosenberg bis 1396
• Gazeta.pl - Kazimierz I i Wiola, Sylwetki ważniejszych książąt śląskich