Wigabatryna
Z Wikipedii
| Wigabatryna | |||||
|
|||||
| Ogólne informacje | |||||
| Wzór sumaryczny | C6H11NO2 | ||||
| SMILES | C=CC(CCC(=O)O)N | ||||
| Masa molowa | 174,198 g/mol | ||||
| Identyfikacja | |||||
| Numer CAS | 60643-86-9 | ||||
| Niebezpieczeństwa | |||||
| MSDS | Zewnętrzne dane MSDS | ||||
 |
|||||
| Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xi - drażniący |
||||
| Zwroty ryzyka | R: 36/37/38 | ||||
| Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-36 | ||||
| Numer RTECS | MP7745000 | ||||
| Klasyfikacja | |||||
| ATC | N 03 AG 04 | ||||
| Stosowanie w ciąży | kategoria C | ||||
| Farmakokinetyka | |||||
| Biodostępność | 80-90% | ||||
| Okres półtrwania | 5-8 h - u ludzi młodych 12-13 h - u ludzi starszych |
||||
| Wiązanie z białkami osocza i tkanek |
0% | ||||
| Wydalanie | nerki | ||||
| Uwagi terapeutyczne | |||||
| Drogi podawania | doustnie | ||||
Wigabatryna (kwas γ-winyloaminomasłowy, vigabatrin, ATC N03AG) - organiczny związek chemiczny, lek przeciwpadaczkowy, analog kwasu γ-aminomasłowego, wybiórczo i nieodwracalnie hamujący aminotransferazę kwasu γ-aminomasłowego (GABA-T).
Spis treści |
[edytuj] Mechanizm działania
Lek hamując transaminazę GABA zwiększa stężenie synaptycznego GABA w ośrodkowym układzie nerwowym, co wpływa na hamowanie napadów.
[edytuj] Farmakokinetyka
Wigabatryna po podaniu p.o. wchłania się dobrze i szybko; pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Lek nie wiąże się z białkami osocza. Wigabatryna nie jest metabolizowana w organizmie i jest wydalana w postaci niezmienionej, przede wszystkim przez nerki (50–70%). T1/2 wigabatryny wynosi około 6 godzin, jest wydłużony u chorych z niewydolnością nerek i w starszym wieku. Stężenie leku w surowicy krwi nie koreluje z efektem klinicznym, ponieważ czas działania wigabatryny zależy od szybkości resyntezy GABA-T.
[edytuj] Wskazania
Wskazaniem do stosowania wigabatryny są napady padaczkowe złożone z bez uogólnienia, niewrażliwe na leczenie innymi lekami przeciwpadaczkowymi. Lek stosuje się w monoterapii napadów padaczkowych u niemowląt, zwłaszcza zespołu Westa.
[edytuj] Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniem bezwzględnym jest nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.
Przeciwwskazania względne: Lek należy ostrożnie stosować u chorych w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek, z istniejącymi lub stwierdzanymi w wywiadzie objawami psychotycznymi i (lub) zaburzeniami zachowania. Wigabatrynę należy stosować po wykonaniu badania pola widzenia; badanie należy powtarzać regularnie w trakcie leczenia; w razie wystąpienia zaburzeń wzroku rozważyć odstawienie leku. Stosować ostrożnie u osób z upośledzoną czynnością nerek i chorych w podeszłym wieku.
[edytuj] Interakcje z innymi lekami
Wigabatryna nie podlega przemianom metabolicznym, nie wiąże się z białkami i nie indukuje cytochromu P450 ani innych enzymów biorących udział w metabolizmie leków; podczas jednoczesnego stosowania z innymi lekami ryzyko wystąpienia interakcji jest niewielkie. Wigabatryna zmniejsza o około 20% stężenie fenytoiny we krwi. Badanie z 2002 roku wykazało statystycznie istotny spadek stężenia karbamazepiny w osoczu przy jednoczesnym stosowaniu wigabatryny[1]. Nie stwierdzono interakcji z fenobarbitalem lub walproinianem sodu.
[edytuj] Działania niepożądane
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są:
- zmęczenie i senność
- pobudzenie (u dzieci)
- nerwowość, drażliwość
- zawroty i bóle głowy
- oczopląs
- ataksja
- drżenie
- parestezje
- zaburzenia koncentracji.
Rzadszymi działaniami niepożądanymi są:
- splątanie
- zaburzenia pamięci
- zaburzenia widzenia (np. podwójne widzenie).
Bardzo rzadkimi działaniami niepożądanymi są ubytki pola widzenia lub zaburzenia ze strony siatkówki (np. obwodowy zanik siatkówki), zapalenie lub zanik nerwu wzrokowego[2][3]. U niektórych chorych, zwłaszcza z napadami mioklonicznymi, częstość napadów padaczkowych może ulec zwiększeniu. Opisywano zaburzenia psychiczne po stosowaniu wigabatryny[4] – pobudzenie, agresję, depresję, zaburzenia myślenia, reakcje paranoidalne, bardzo rzadko objawy hipomaniakalne i maniakalne. Reakcje te występowały u chorych z dodatnim wywiadem w kierunku zaburzeń psychicznych i na ogół przemijały po zmniejszeniu dawki leku lub stopniowym odstawieniu leku. Rzadko po rozpoczęciu leczenia występowały objawy znacznego uspokojenia, otępienia lub splątania, ustępujące całkowicie po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku.
[edytuj] Stosowanie w ciąży i laktacji
Kategoria C. Lek może powodować wystąpienie wad rozwojowych, dlatego przeciwwskazane jest jego stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią.
[edytuj] Dawkowanie
Lek podaje się doustnie 1–2 razy na dobę, przed lub w trakcie posiłku. Wigabatrynę powinno się stosować łącznie z dotychczas stosowanymi lekami przeciwpadaczkowymi. Dawkowanie powinno być zindywidualizowane w zależności od reakcji klinicznej i tolerancji. Dawkę należy odpowiednio zmniejszyć u chorych z niewydolnością nerek lub w podeszłym wieku. U dzieci dawkowanie należy ustalić w zależności od masy ciała.
[edytuj] Preparaty
- Sabril ® (Kanada, Meksyk, Wielka Brytania)
- Sabrilex ® (Dania).
Przypisy
- ↑ Sanchez-Alcaraz, A, Quintana, MB, Lopez, E, Rodriguez, I, Llopis, P. Effect of vigabatrin on the pharmacokinetics of carbamazepine. Journal of Clinical Pharmacology and Therapeutics. 27, 6, 427-430. 2002. PMID 12472982.
- ↑ Buncic, JR, Westall, CA, Panton, CM, Munn, JR, MacKeen, LD, Logan, WJ. Characteristic retinal atrophy with secondary "inverse" optic atrophy identifies vigabatrin toxicity in children. Ophthalmology. 111, 10, 1935-42. 2004. PMID 15465561.
- ↑ Frisén, L, Malmgren, K. Characterization of vigabatrin-associated optic atrophy. Acta Ophthalmologica Scandinavica. 81, 5, 466-73. 2003. PMID 14510793.
- ↑ Sander, JW, Hart, YM. Vigabatrin and behaviour disturbance. Lancet. 335, 8680, 57. 1990.
[edytuj] Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2006 Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006, ISBN 83-7430-060-4.
- W. Kostowski, Z.S. Herman Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2003 ISBN 83-200-3350-0.
