Wielka Wystawa światowa
Z Wikipedii
Wielka Wystawa światowa (ang. Great Exhibition) - wystawa światowa, mająca miejsce w Hyde Parku w Londynie od 1 maja do 15 października 1851 roku.
Ekspozycja miała miejsce w tzw. Kryształowym Pałacu (ang. Crystal Palace), który zaprojektował Joseph Paxton. Pałac ten był budowany w latach 1850-1851. Do jego budowy zużyto: 293 665 tafli szkła, 4500 ton żelaza i 39 km rynien. Miał on wysokość 33 metrów.
Na Wielkiej Wystawie można było zobaczyć m.in. maszyny, Koh-i-noora, Kryształową Fontannę, scyzoryk, który posiadał 1851 ostrzy i tzw. "łóżko-budzik", zrzucające śpiącego człowieka o dowolnej porze. Zyski z wystawy przeznaczono na zbudowanie sali koncertowej Royal Albert Hall, a także zbudowanie Muzeum Wiktorii i Alberta. Po raz pierwszy na świecie na Wielkiej Wystawie ludzie mogli korzystać z publicznych szaletów.
