Węgiel organiczny
Z Wikipedii
Węgiel organiczny, całkowity węgiel organiczny - węgiel znajdujący sie w związkach organicznych, jednostka stosowana w ekologii dla określenia biomasy oraz jednostka przeliczeniowa stosowana w hydrochemicznej ocenie jakości wód.
W ekosystemach wodnych węgiel krąży między substancjami organicznymi i nieorganicznymi, co jest częścią globalnego obiegu węgla w przyrodzie.
W hydrobiologii występujące w środowisku substancje zawierające węgiel dzielone są na rozpuszczony węgiel nieorganiczny (DIC - ang. dissolved inorganic carbon) występujący pod postacią CO2, HCO3- i CO32-, rozpuszczony węgiel organiczny (DOC - ang. dissolved organic carbon) oraz cząsteczkowy węgiel organiczny (POC - ang. particulate organic carbon). Cząsteczkowy węgiel nieorganiczny, tj. nierozpuszczalne węglany nie jest w tym podziale brany pod uwagę.
Spis treści |
[edytuj] Rozpuszczona materia organiczna
Rozpuszczona materia organiczna (DOM) to w wodach główne źródło węgla organicznego. W wodach eutroficznych DOC jest kilkakrotnie więcej niż POC, w humotroficznych - kilkudziesięciokrotnie. Jest ona mieszaniną substancji o różnym składzie - metanu, substancji humusowych, wolnych aminokwasów, sacharydów i in., nierzadko trudnym do określenia.
Rozpuszczony węgiel organiczny jest przyswajalny głównie dla bakterii, a w mniejszym stopniu innych mikroorganizmów, natomiast jest bardzo słabo wykorzystywany przez zwierzęta. Znaczna część DOC, np. substancje humusowe, jest trudno przyswajalna także dla bakterii.
Przyswajalne postacie DOC są szybko konsumowane, nieprzyswajalne mogą tworzyć zawiesinę nadając wodzie charakter humotroficzny (dystroficzny), a tworząc nierozpuszczalne kompleksy ulegają sedymentacji.
[edytuj] Cząsteczkowa materia organiczna
Cząsteczkowy węgiel organiczny (POC), czyli cząsteczkowa materia organiczna (POM) to główny składnik biomasy. Występuje w organizmach żywych lub grubocząsteczkowej martwej materii organicznej i drobnocząsteczkowej martwej materii organicznej.
Cząsteczkowa materia organiczna jest głównym źródłem pożywienia dla zwierząt.
Cząsteczkowa materia organiczna w wyniku metabolizmu przechodzi w DIC (dwutlenek węgla z oddychania) lub DOC. Ze względu na ruchliwość zbudowanych z niej zwierząt nierzadko ulega znacznym przemieszczeniom (dobowe migracje między epilimnionm a hypolimnionem oraz między litoralem a pelagialem). Zmagazynowana w detrytusie łatwo sedymentuje.
[edytuj] Oznaczanie ilości w wodzie
Ilość węgla organicznego w wodzie zwykle jest określana metodami pośrednimi. Najczęściej są to metody opierające się na utlenianiu zredukowanych postaci węgla będących głównym składnikiem związków organicznych, czyli pomiar utlenialności wody. Należą do nich spalanie odparowanego osadu, badanie utlenialności nadmanganianowej (z użyciem manganianu (VII) potasu), BZT5 i Chemiczne zapotrzebowanie tlenu. Inne metody to różne rodzaje pomiaru biomasy, np. zawartości chlorofilu w wodzie.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Winfried Lampert, Ulrich Sommer: Ekologia wód śródlądowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13387-2.
