UGM-27 Polaris
Z Wikipedii
Polaris – pocisk balistyczny z głowicą jądrową wystrzeliwany z okrętu podwodnego, wybudowany podczas zimnej wojny przez marynarkę Stanów Zjednoczonych. Był to wkład marynarki USA w system odstraszania bronią jądrową. System zastąpił wcześniejsze pociski SSM-N-8A Regulus.
Dla marynarki Stanów Zjednoczonych pocisk balistyczny na paliwo stałe zaprojektowała firma Lockheed. Pierwszy lot odbył się na Przylądku Canaveral 7 stycznia 1960. 6 maja 1962 przeprowadzono pełną próbę systemu (pod kryptonimem Frigate Bird), kiedy okręt podwodny USS Ethan Allen wystrzelił rakietę Polaris uzbrojoną w głowicę jądrową. Próba zakończyła się sukcesem gdy rakieta trafiła w odległy o około 1800 km "cel", w tym wypadku wybrany punkt na pełnym oceanie, na wschód od wyspy Kiritimati. Głowica wybuchła z zaplanowaną siłą 600 kT, a pomiary wykazały że epicentrum wybuchu było oddalone o 2 km od punktu w który celowano, co było wynikiem zadowalającym. Był to dotychczas jedyny przypadek w którym amerykański pocisk strategiczny odbył lot z uzbrojoną głowicą jądrową.
Kolejne wersje pocisku: A-1, A-2, A-3, B-3. W kolejnych wersjach pracowano głównie nad zwiększeniem zasięgu.
Pociski Polaris są dwustopniowe.
W późniejszym czasie, pociski zostały zastąpione przez UGM-73 Poseidon. W 1972 oba pociski zaczęły być wypierane przez nowe pociski Trident.
Obok USA, użytkownikiem pocisków Polaris była również Wielka Brytania.
[edytuj] Ciekawostki
Polaris 'występuje' w piosence 'Rust in Peace... Polaris' zespołu Megadeth.
[edytuj] Linki zewnętrzne
|
Międzykontynentalne
|
ICBM |
|
Średniego zasięgu
|
|
|
Krótkiego zasięgu
|
Lance • Redstone • Pershing I • ATACMS |
