Tkanka podporowa

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: forma. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Tkanka podporowa: chrzęstna i kostna

1. Tkanka podporowa chrzęstna zbudowana jest z komórek i istoty międzykomórkowej czyli włókien tkanki łącznej i istoty podstawowej.

• Tkanka chrzęstna sprężysta - rodzaj tkanki łącznej chrzęstnej, zawierający liczne włókna elastyczne. Tworzy małżowinę uszną, krtań, nagłośnię. W istocie podstawowej zanurzona jest bardzo delikatna siateczka włókien elastycznych. Chrząstki sprężyste nie ulegają mineralizacji.
• Tkanka chrzęstna szklista - rodzaj tkanki łącznej chrzęstnej, jest odporna na ścierania. Ma zdolność do reminalizacji. Znajduje się na powierzchniach stawowych, przymostkowych częściach żeber, tworzy przegrodę nosa. Tworzy ludzki szkielet w okresie zarodkowym i płodowym (wówczas dość szybko jest zastępowana przez kość). W półprzezroczystej, mleczno - lśniącej istocie podstawowej znajdują się liczne grupy chondrocytów, a między nimi - włókna kolagenowe
• Tkanka chrzęstna włóknista - rodzaj tkanki łącznej, zawiera włókna kolagenowe ułożone w pęczki. Jest mało podatna na zerwanie. Tworzy więzadła stawowe, spojenie łonowe, dyski w kręgosłupie.

2. Tkanka podporowa kostna jest rodzajem tkanki łącznej. Składa się z części organicznej - m.in. włókna kolagenu, komórki, oraz mineralnej - związki wapnia, magnezu i fosforu. Chemicznie kość zbudowana jest z materiałów kompozytowych, czyli ze składników organicznych tworzących osseinę, dzięki której kość jest sprężysta, oraz składników nieorganicznych, czyli soli wapnia i fosforu (dwuhydroksyapatytów), dzięki którym kość jest twarda. Histologiczne kość jest narządem złożonym z wielu rożnych tkanek. Głównym składnikiem jest tkanka kostna (zespół komórek kostnych i substancji międzykomórkowej), ale zawiera ona także tkankę tłuszczową, krwiotwórczą, chrzęstną i inne. Każda kość pokryta jest okostną, a powierzchnie kości przylegające do siebie pokrywa chrząstka stawowa. Część zewnętrzną kości stanowi istota zbita, wewnętrzną zaś istota gąbczasta.

Rodzaje tkanki kostnej:

• Grubowłóknista (splotowata) - w miejscu przyczepów ścięgien do kości, w błędniku kostnym, szwach kości czaszki.
• Drobnowłóknista (blaszkowata) - kości długie i płaskie
  • Gąbczasta (beleczkowata)
  • Zbita

• Ze względu na kształt kości dzielimy na:

• • Kości długie - długość tego rodzaju kości znacznie przewyższa ich szerokość i grubość. W ich budowie wyróżnia się sztywny trzon oraz nieco bardziej sprężyste nasady (bliższą i dalszą). Przykładem kości długich są: kość ramienna, kość łokciowa, kość promieniowa, kość udowa, kość piszczelowa i kość strzałkowa. Kości długie występują więc przede wszystkim w kończynach.
  • Kości krótkie - w tego rodzaju kościach wszystkie wymiary są podobne. Do tej grupy należą liczne kości nadgarstka i stępu (kość skokowa, łódkowata, piętowa z guzem piętowym, sześcienna, klinowata: przyśrodkowa, pośrodkowa i boczna)
  • Kości płaskie długość i szerokość tego rodzaju kości znacznie przekraczają ich grubość. Przykładami są np. kości sklepienia mózgoczaszki, mostek, kość biodrowa i łopatka. Tego rodzaju kości pełnią przede wszystkim funkcje ochronne i krwiotwórcze. Posiadają płaski trzon są wytrzymałe na urazy mechaniczne.
  • Kości różnokształtne to kości o najbardziej nieregularnym kształcie, na przykład żuchwa, rzepka, kości podniebienne, czy kręgi. Nie posiadają trzonu.